Czyli do czego wzywa nas Bóg.

Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski. Co o tym tekście pisze ks. prof. Paciorek: doskonały jest ten, kto wypełnia wszystkie nakazy Boga. Doskonałość zatem w rozumieniu Mateusza to niepodzielne przyjęcie głoszonego przez Jezusa orędzia. Z drugiej jednak strony, należy zauważyć, że miarą doskonałości jest sam Bóg. Jest rzeczą oczywistą, że ludzie nie osiągną miary Bożej doskonałości.

 

Moja uwaga jest taka: oczywiście tak doskonały jak Bóg nigdy nie będę bo nigdy nie będę Bogiem jako stworzenie. Natomiast mogę być tak doskonały jak to tylko jest możliwe dla stworzenia. Jezus i Maryja tego stopnia świętości nie osiągnęli, ale z drugiej strony moim zdaniem jest to pragnienie Boga, aby wszyscy ludzie tacy byli. Jest to maksymalne przebóstwienie człowieka jakie jest dla niego dostępne. Zatem pytanie czy można być świętszym od Jezusa i Maryi jest pytaniem złym, bo rodzi się z pychy. Pytaniem właściwym jest czy realizuję wolę Bożą bycia doskonałym jak to jest tylko możliwe dla człowieka, a do czego wzywa nas sam Bóg. I to jest powołanie każdego człowieka. Podobna myśl znajduje się w Dzienniczku św. Faustyny (Dz. 1475). Ona też chciała być tak doskonała jak to tylko możliwe. Czyli jak widać jest to też kwestia Łaski Bożej i pewnie wielu innych czynników jak np. świadomości celu oraz postawy człowieka po hipotetycznym otrzymaniu takiej łaski. Bóg wie kim by człowiek mógł być, gdyby taką łaskę otrzymał - mógł by się stać zły na podobieństwo szatana, unieść się pychą i stać się maksymanym złym jak to tylko możliwe dla stworzenia.