O nowym wielkopostnym cyklu o. Adama Szustaka.

Dziś, w środę popielcową, mamy do rozważenia słowo proch. I dobrze, że obejrzałem ten odcinek bo ojciec tchnął nowego ducha we mnie. Otóż okazuje się bowiem, że słowa prochem jesteś i w proch się obrócisz niekoniecznie znaczą niechybną śmierć, ale również znaczą zapowiedź tego, że Bóg umieści człowieka z powrotem w raju, czyli w ziemi, z której został wygnany. Pytanie więc czy zrobi to jeszcze przed Paruzją czy już po jest otwarte. Wszak nowa Jerozolima jest miastem a raj ogrodem więc jeśliby intuicja ojca Adama była poprawna to powinniśmy wrócić do raju jeszcze przed Paruzją. Zatem nadzieja została wlana w serce. Wtedy by inaczej wyglądała interpretacja tysiącletniego królestwa z Chrystusem przed Paruzją niż jest ona teraz. Teraz interpretuje się je jako królowanie świętych w niebie razem z Chrystusem, czyli tysiącletnie królestwo dokonuje się równolegle do naszego świata. Natomiast na podstawie słów ojca można by wywnioskować, że rzeczywistość powrotu do raju dokona się jeszcze przed Paruzją. Czyli oczyszczenie świata jakie jest zapowiadane, oczyszczenie ludzkości wskutek kar będzie miało za cel zbudowanie nowej cywilizacji, która przemieni obecny świat na rajski, kary sprawią, że ludzkość będzie w stanie powrócić do raju, czyli do ziemi, z której człowiek został wzięty. Kary będą straszne, ale i nadzieja powrotu do Boga jest jeszcze bardziej przejmująca. Tak więc należałoby się bardziej cieszyć z nadchodzących kar niż smucić z ich powodu. Zatem wbrew pozorom Środa Popielcowa nie byłaby zapowiedzią wyłącznie męki Chrystusa, ale również byłaby zapowiedzią odzyskania tej rzeczywistości, którą przez nasz grzech utraciliśmy. Zatem Duch Święty po to by wyprowadził Jezusa na pustynię, aby ten swoim postem, modlitwą i zwycięską walką z pokusami szatana, przypominającymi te rajskie, odzyskał utracony raj. Można zapytać a gdzie Ewa? Ewa czyli Matka Boska, krzątała się gdzieś w Nazarecie. Swoją chwilę próby wiary miała przy zwiastowaniu i ją mężnie oraz mądrze przeszła. Kolejne są opisywane w Piśmie Świętym, z których najważniejsza pod Krzyżem była próbą Adama i Ewy otwierającą na ościerz drzwi Nowego Stworzenia. Zmartwychwstanie było jego początkiem. Zatem pod Krzyżem Chrystus z Maryją uzyskali coś znacznie większego niż utracony raj. Zatem pytanie o powrót przed Paruzją do utraconego raju w świetle słów o. Szustaka wydaje się być otwarte.