O tym, dlaczego Bóg jest jaki jest oraz dlaczego powinniśmy Go wielbić za to, że jest jaki jest.

Na wykładzie ojciec podał nam prawdę, że powinniśmy Boga wielbić i adorować za to, że jest  jaki jest. Pytanie jest takie: ale co takiego jest w naturze Boga, że jest powodem do adoracji. Bóg wymaga adoracji dla Niego samego, bez względu na to co zrobił, choć wszystko co zrobił jest dobre z natury. Nawet szatan, Hitler i Stalin byli i są nadal dobrymi z natury, choć wybrali czynienie zła. Zatem pytanie powraca. Myślę, że odpowiedzią na to jest spostrzeżenie, że Bóg jest kreatorem własnej natury, w przeciwieństwie do stworzenia, które naturę ma zadaną, jest taki jaki jest bo chciał odwiecznie taki być. Nie chciał być inny. Jest prawdą jak chcą nominaliści, że Bóg mógłby być złym w tym sensie, że pouczyłby stworzenie o dobru jakie powinno być, uczyniłby je zgodnie z naturą dobra, ale wymagałby czynienia zła sprzecznego z naturą a za czynienie zła karałby człowieka piekłem co sprawiałoby mu sadystyczną radość, tak, że całe stworzenie byłoby pogrążone w nieszczęściu. Taki Bóg mógłby być. Ale taki nie chciał być. Bóg określił swoją naturę odwiecznie tak jak zrodził Syna odwiecznie i Syn jest również odwieczny choć jest zrodzony. Nie ma w tym sprzeczności. Podobnie pochodzenie Ducha Świętego od Ojca i Syna jest odwieczne i nie ma w tym sprzeczności z tym, że Duch Święty od Kogoś pochodzi a jednak jest odwieczny tak jak Syn i Ojciec. Zatem i to, że są trzy Osoby Boskie jest odwiecznym wyborem Boga. Nie jest to konieczność jak chciał św. Tomasz, gdyż konieczność oznacza determinację Boga, albo zewnętrzną (coś lub ktoś Mu kazał taki być) lub wewnętrzną (jakaś przyczyna wewnętrzna), która zmusiła Boga do bycia Jednym w Trzech Osobach. A wiadomo, że Bóg jest absolutnie wolny, niczym niezdeterminowany. Jest też nie do pomyślenia, że natura Boga została określona poza Jego wolną wolą. Zatem Bóg z wolnej woli chciał być odwiecznie taki jaki jest. I to właśnie jest powodem tego, że powinniśmy Go adorować i wielbić za to, że tak wybrał swoją naturę. Aż strach pomyśleć co by było jakby chciał być inny. A mógł być tylko, że nie chciał być inny. I za to Mu cześć i chwała. Niestety takie myślenie jak powyższe jest herezją. Bierze się ona stąd, że Bóg jest bytem koniecznym, a zatem i taka jest Jego natura oraz liczba Osób. Natomiast z rozumowania wynika, że wcale nie musiałoby być Trzech Osób. Mogło nie być Syna ani Ducha Świętego. A skoro Duch Święty i Syn jest Bogiem to są konieczni. Niemniej nie usunę tego postu bo na pytanie, że przecież Bóg jest Autorem własnego Bytu jako Byt niestworzony, poza tym natura Boga nie mogła nie przejść przez Jego wolną wolę ojciec nie odpowiedział, uciekł od pytania. Tak więc mimo herezji problem wolnej woli Boga oraz określania własnej natury przez samego siebie pozostaje. Podczas wykładów przyszła mi taka myśl do głowy, że skoro Bóg jest bytem prostym to możliwe, że odwieczny wolny wybór Natury i Ojcostwa zlewa się w Nim z koniecznością istnienia. Tak, że herezji nie ma. Ale i tutaj jest problem, bo Bóg chciał i Syna i człowieka. A człowiek jest bytem niekoniecznym - mogło go nie być. Natomiast Syn jest jako Bóg bytem koniecznym. Zatem Bóg musiał chcieć inaczej Syna a inaczej człowieka, choć oba chcenia są odwieczne. I tylko chcenie Syna było konieczne. Skąd by się brały te dwa różne chcenia Boga Ojca? Z różnej relacji Ojca do Syna i Ojca do człowieka o czym mówił Jezus Apostołom mówiąc idę do Ojca mego i Ojca waszego. Zatem Bóg Ojciec jest w różny sposób Ojcem dla Jezusa i dla nas. Stąd właśnie dwie różne wole w Ojcu, ogólniej w Trójcy Świętej. Ale to tylko przypuszczenie. Jedno co się okazało to to, że nie można po paru godzinach lekcji zostać teologiem i wypowiadać się w tych kwestiach. Choć z drugiej strony przemyślenia może mieć każdy. Niestety prawie wszystkie to herezje i to dobrze już znane od wieków. Jednak ważne jest, żeby je rozpoznać, a tym bardziej nie traktować ich jak prawdy objawionej. Trzeba być otwartym na korektę swoich przemyśleń.