Rozważanie o tym jaki jest Bóg i czego się można po Nim spodziewać.

Zacząłem się modlić o wiarę jak ziarnko gorczycy. Jest w Piśmie Świętym napisane proście, a będzie wam dane, jednak nie otrzymałem tego daru. Mimo wszystko będę się modlił dalej, nawet wbrew sobie ufając, że jeśli jest taka wola Boża to ten dar otrzymam. Jednakże ostatnio przeczytałem w książce R. Garrigou-Lagrange'a pt. ,,Trzy Okresy Życia Wewnętrznego”, że Bóg niezawodnie wysłuchuje jedynie modlitw o nasze zbawienie, natomiast inne, to już moje własne spostrzeżenie, wysłuchuje rzadko. Zacząłem się zastanawiać dlaczego Bóg taki jest, dlaczego modlitwa o zbawienie jest zawsze wysłuchiwana i spełniana natomiast modlitwa o rzeczy doczesne już nie. Myślę, że tak jest ze względu na grzech zwany pychą żywota, który polega na tym, że życie doczesne traktuje się jako jedyne istnienie, po którym jest już tylko nicość albo nie wiadomo co. Uznaje się, że Kościół kłamie odnośnie życia wiecznego, że nie ma czegoś po śmierci lub też nie wiadomo jak tam będzie skoro nikt stamtąd nie wrócił i nie powiedział jak tam jest. Ogólnie ludzie ulegający grzechowi pychy żywota nie wierzą w Objawienie, przypowieść o bogaczu i Łazarzu jest dla nich pusta, daleka, wydaje się im łzawą bajką wobec twardej rzeczywistości, nie wierzą, że Bóg jest jeszcze silniejszy i potężniejszy niż doczesność, której jest Stwórcą i Panem, i jest w stanie otrzeć każdą łzę z oczu człowieka. Ludzie, żyjący w tym grzechu przedkładają dobra materialne nad posiadanie łaski nadprzyrodzonej, która jest udziałem w nadprzyrodzonym życiu Boga samego i jak jest napisane w cytowanej książce najmniejsza ilość łaski uświęcającej większa jest od wszystkich rzecz materialnych razem wziętych zatem od całego wszechświata. Mam wrażenie, że od późnego średniowiecza szatan próbuje zapchać człowieka dobrami materialnymi odbierając mu łaskę nadprzyrodzoną a dając w zamian różne doczesne świecidełka, które przeminą, okażą się ostatecznie złudą, oferuje mu miskę jedzenia zamiast życia nadprzyrodzonego. Zrozumiałem więc dlaczego Bóg taki jest, dlaczego wysłuchuje przede wszystkim modlitwy o nasze zbawienie. Tak jest ponieważ Bóg pragnie, aby człowiek się skoncentrował przede wszystkim na swoim zbawieniu jako rzeczy najważniejszej, jeśli się zbawimy to wygramy nasze życie, jeśli się potępimy to choćbyśmy władali całym światem a wszyscy ludzie uznali nas za boga i nas adorowali, czcili i wielbili to nic nam to nie da, cały ten doczesny przepych się skończy i w końcu dopadnie nas kara Boża i wieczne potępienie. Ponieważ się modlę o zbawienie innych i mam wrażenie, że moje modlitwy są wysłuchiwane to pojąłem wreszcie, że pomagając ludziom się zbawić dostałem więcej niż prosiłem, więcej niż wiara jak ziarnko gorczycy, gdyż gdybym czynił cuda, wskrzeszał i uzdrawiał ludzi to nic by to im nie pomogło w ich ostatecznej decyzji wyboru Boga lub opowiedzenia się przeciw Niemu. Pomożenie choć jednemu do zbawienia jest większe niż wszystkie cuda razem wzięte, bo te przeminą a zbawiony brat czy siostra będą trwać przez całą wieczność w niewypowiedzianym szczęściu. Ponadto modlitwa za bliźniego o jego wieczne zbawienie uczy bezinteresownej miłości do niego i do Boga. Co zatem z naszym życiem doczesnym? Czy mamy żyć w nędzy, cierpieniu, głodzie, chorobie, nadzy i w jaskini byleby się zbawić? Nie. Wykorzystując naturalne talenty, które każdy posiada w większym lub mniejszym stopniu powinniśmy czynić sobie ziemię poddaną, tak układając stosunki społeczno-ekonomiczne, żeby każdy bez względu na ilość posiadanych talentów miał dzięki swojej uczciwej pracy zapewnione jedzenie, ubranie, mieszkanie, aby mógł założyć i godnie utrzymać rodzinę, aby mógł się rozwinąć jako człowiek, osiągnąć jakąś pozycję społeczną na miarę swoich talentów. Świat jest daleki od takiego ideału. Człowiek jest traktowany jak towar, jak narzędzie wytwórcze, jak młotek czy śrubokręt. Cóż więc biedni mamy robić? Można starać się zmienić te stosunki, ale na to trzeba cudu lub właśnie wiary jak ziarnko gorczycy. Osobiście proszę Boga, aby dawał mi siłę do znoszenia tyranii pieniądza i zniewolenia, a gdy przyjdzie chwila próby, aby dał siłę do wytrwania w łasce aż do śmierci.