Czas przedświąteczny...

Trudny dla mnie odkąd jestem Mamą i Żoną.

Pan Bóg przed świętami trochę mnie doświadcza.

Przychodzą w ten czas przykre wiadomości-

ktoś umiera

ktoś dowiaduje się, że jest chory,

komuś nie dają nadziei na cud....

Trudno w takich chwilach czekać na Nowonarodzonego....

Ale wczoraj Gwiazda Dobrej Nowiny rozjaśniła mrok.

Opłatek w pracy. Piękne krótkie przemówienie Dyrektora, podsłyszane życzenia koleżanki, która ma chorą Córeczkę-

o cud dla kolegi, którego życie skończyło się wraz z odejściem żony,

o Miłość dla mnie- zasiało twórczy niepokój.

Pomyślałam- jak dobrze być z nimi, dzielić swoje radości i smutki, mieć wsparcie.

Mam dom, Kochaną Mamę, Siostry, Męża i Dzieci, Elę-

na każdym kroku jest przyjaciel.

Nic więcej do życia mi nie jest potrzebne.

Mrok się rozjaśnia. Wszystko jest na swoim miejscu.

 

Pamiętam też o Was, którzy mnie tu znaleźliście, których ja odnalazłam.

 

Dziękuję Ci Bratnia Duszo, że jesteś, że mnie tu odnalazłaś, że poświęciłaś cząstkę siebie dla mnie.

*

Dziękuję Ci Przyjacielu, wierny Najświętszej Matce, mający wspaniałego Syna i jeszcze wpsanialszą Żonę-

za modlitwę, wsparcie, za naukę cierpliwości i wytrwałości.

*

Dziękuję Ci Zielona Siostro Zakonna za to, że modlisz się za moje "trudne" Dziecko,

że dzielisz się swoim dobrem ze mną.

*

Dziękuję Ci Ministrancie W Spódnicy- za Twoje niesamowite poczucie humoru, które rozjaśnia codzienność.

*

Dziękuję Tobie, który Chcesz Być Jak Tęcza. Pamiętaj- nadzieja umiera ostatnia.

*

Dziękuję Dziewczyno Z Poetycką Duszą za Twoje blogowe słowa i przemyślenia.

 

TO DZIĘKI WAM RODZI SIĘ WE MNIE DZIŚ ZBAWICIEL

D I N G !    D O N G!

WESOŁYCH ŚWIĄT:)