Mam nadzieję, że mija ciężki czas. Mam nadzieję podnieść się i spojrzeć przed siebie, a może bardziej w Niebo. Dlaczego, mimo sprzeciwu, nachodzą mnie takie ciężkie chwile, gdy nic nie ma sensu. Gdy brak przyszłości, a przeszłość zdaje się jedną wielką porażką.

Nie chcę rozczulać się nad sobą, zbyt dużo zła wokół mnie i tyle do zrobienia... Panie Boże, daj mi siły do walki ze swymi słabościami, zawstydź mnie, porusz sumienie, zamąć w głowie, opanuj mnie całą i całą weź na własność.Tak bardzo chcę być z Tobą, blisko Ciebie, przytulić się jak do kochanego Taty i nareszcie poczuć się bezpiecznie. Świat mnie nie potrzebuje, choć do tej pory wydawało mi się przeciwnie. Dziś wiem, że świat potrzebuje tylko robota, bezdusznej maszyny do pracy. Człowiek nie jest potrzebny. Któż się nim przejmuje? Komu tak naprawdę zależy na drugim człowieku, szczerze i bezinteresownie? Zawiodłam się na wielu... Boli mnie dusza, kiedy najbliższa rodzina mnie nie rozumie, nie akceptuje. Dokąd zmierzają moje dzieci? Jak długo obojętnością i lekceważeniem dręczyć będzie mnie mąż? Czy kiedyś zrozumie, jak wiele zła wyrządził własnej rodzinie? Dlaczego coraz większe znaczenie ma pieniądz, gdzie podziały się moralne normy, zasady, prawa? Wciąż nowe zadaję sobie pytania i coraz bardziej czuję, że nie pasuję do tego świata. Nie chcę żyć tak, jak teraz - bez sensu, bez celu...

Drogi Boże, Ty wiesz, jak bardzo Cię kocham i potrzebuję. Znasz moją duszę, moje zamiary i chcę wierzyć - nie potępiasz mnie za moje upadki, zwątpienie, brak nadziei. Pomóż mi podnieść się, oczyścić z brudu moje serce i prawdziwie żyć. Chcę znów spojrzeć na Ciebie ufnie i odważnie. W Tobie moja nadzieja, moje oparcie, moja siła, moje wszystko! Boże, odpuść mi moje winy i przebacz. Ja też przebaczam wszystkim, którzy mnie ranią i modlę się za nich. Ufam Tobie i Twemu miłosierdziu. Amen