Wsłuchałem się ostatnio w piosenkę "Parasolki". Śpiewała ją Maria Koterbska. Z niemałym zdziwieniem odkryłem w niej bardzo głęboki biblijny sens. W piosence handlarz oferuje bardzo tanio parasolki ludziom, którzy myślą, że ich nie potrzebują, bo u nich "nigdy deszcz nie pada". Zrezygnowany handlarz musiał odejść, żeby szukać szczęścia gdzie indziej. A wtedy ... zaczęło lać!!!

 

Piosenka jest żywą ilustracją do sceny z Ewangelii opisanej przez św. Łukasza:  Gdy był już blisko, na widok miasta zapłakał nad nim i rzekł: «O gdybyś i ty poznało w ten dzień to, co służy pokojowi! Ale teraz zostało to zakryte przed twoimi oczami.  Bo przyjdą na ciebie dni, gdy twoi nieprzyjaciele otoczą cię wałem, oblegną cię i ścisną zewsząd. Powalą na ziemię ciebie i twoje dzieci z tobą i nie zostawią w tobie kamienia na kamieniu za to, żeś nie rozpoznało czasu twojego nawiedzenia»  (19:41-44).

Przypomina się jeszcze i inna mrożąca krew w żyłach scena biblijna. W 36-tym rozdziale Jeremiasza opisane jest jak Pan Bóg polecił Jeremiaszowi zapisać wszystkie proroctwa wypowiedziane aż do tej pory (czyli za okres ponad 20 lat). Jeremiasz wypełnił to zadanie. Zwój wpadł w ręce króla. Był pełen niewygodnych dla króla prawd. A oto, co zrobił król Jojakim ze skierowanym do niego słowem Bożym: Król przebywał w rezydencji zimowej jak zwykle w dziewiątym miesiącu, a naczynie z rozżarzonymi węglami płonęło przed nim.  Gdy Judi przeczytał trzy lub cztery kolumny, odcinał je król nożem pisarskim i rzucał do ognia, który był w naczyniu, dopóki cały zwój nie spłonął w ogniu, który byl w naczyniu.  Król i wszyscy jego dworzanie słysząc te słowa nie przelękli się ani nie rozdarli swoich szat. Elnatan jednak, Delajasz i Gemariasz nalegali na króla, by nie palił zwoju. Lecz ich nie usłuchał (Jer 36, 22-25).

Zarówno po ostrzeżeniu Jezusa, jak i po proroctwach Jeremiasz przyszło zburzenie Jerozolimy. A dzisiaj  niedziela i znowu z ambony zabrzmi głos "Parasolki! parasolki! parasolki bardzo tanie!". Od razu przypominają się słowa Izajasza: "O, wszyscy spragnieni, przyjdźcie do wody, przyjdźcie, choć nie macie pieniędzy! Kupujcie i spożywajcie, dalejże, kupujcie bez pieniędzy i bez płacenia za wino i mleko!" (Iz 55, 1). I przypomina się też ostrzeżenie Pana Jezusa o tym, że słuchanie słowa Bożego bez wprowadzania go w życie jest jak budowanie domu na piasku, spadł deszcz, wezbrały potoki, zerwały się wichry i rzuciły się na ten dom. I runął, a upadek jego był wielki (Mt 7, 27).

Takie to rozmyślania przyszły mi do głowy przy słuchaniu tej zabawnej wydawałoby się piosenki. Podaję niżej namiar na materiał video w wykonaniu Filipinek oraz pełny tekst piosenki.

www.youtube.com/watch?v=0ed27F49DCA

Parasolki - Maria Koterbska

W dziwnym mieście, w którym nigdy deszcz nie pada

i gdzie ratusz ulepiony jest z cynfolii,

co dzień rano kolorowy kram rozkłada

potargany stary handlarz parasoli.

I zachęca małych ludzi cienkim krzykiem,

w rękach trzyma parasolki kolorowe,

parasolki maciupeńkie, jak guziki:

białe, żółte, fioletowe i różowe.

Parasolki, parasolki dla dorosłych i dla dzieci!

Parasolki, parasolki - kropla przez nie nie przeleci!

Parasolki, parasolki. parasolki bardzo tanie!

Parasolki, parasolki proszę brać panowie, panie!

Mali ludzie mają małe domki z piasku

i maleńkie samochody z plasteliny...

Mali ludzie mają bardzo mało czasu,

bo maleńkie są zegary i godziny...

Muszą robić złote kule, być w teatrze,

potem jeszcze wpaść na chwilę do sąsiada.

Na sprzedawcę parasolek nikt nie patrzy,

zresztą u nich przecież nigdy deszcz nie pada.

Odszedł z miasta, w którym kramik swój rozkładał

potargany stary handlarz parasoli,

wtedy deszcz z małego nieba zaczął padać

na ulice i na ratusz - ten z cynfolii.

I spostrzegli mali ludzie z małych domów,

kiedy mieli mokre brody, mokre głowy,

że na Rynku, przy Ratuszu nie ma kramu

i sprzedawcy parasoli kolorowych.

Parasolki, parasolki. parasolki bardzo tanie!

Parasolki, parasolki proszę brać panowie, panie!

Proszę brać, panowie, panie!

Parasolki! Parasolki!!!