chciałam podziekować za wyróżnienie, a przy okazji może napisać coś o sobie, zachęciła mnie też do tego dzisiejsza ewangelia. Otóż blog nazywa się "być jak dziecko" bo właśnie na to chce zwrócić uwage do czego i Jezus dziś zaprasza: aby stać się jak dziecko, przyjmować dzieci, nie zabraniać im przychodzić i aby nimi nie gardzić. 

mam trójke małych dzieci: 18 m-cy, 3 lata i 5 lat i odkąd pojawiły sie w moim życiu doswiadczyłam jak trudno jest rodzinom z małymi dziećmi być w Kościele razem, dzieci naprawdę są najmniejsze w Kościele, nie mają żadnych praw, przeszkadzają tylko, nic nie rozumieją - to najczęstsze komentarze. Ciekawe, że my z drugiej strony dzieciom nie przeszkadzamy, są tak skupione na tym co robią, że nie interesuje je co dzieje się obok. Myśle, że tego moglibyśmy się od nich uczyć, skupienie uwagi na tym co ważne, a nawet po pierwsze rozpoznanie tego co ważne, co jest najważniejsze na mszy i jaki powinien być, że tak powiem nieładnie "efekt" tej mszy na nas czyli wzrost cnót: miłości, cierpliwości, łagodności, wiary i wielu innych. No i jeszcze to "nierozumienie" - ja mając już ponad 30 lat ciągle nie rozumie tej Miłości, która przychodzi do nas na każdej mszy i daje nam Siebie abyśmy nie umarli a żyli. 

Oczywiści są dni gdy dzieci są niemożliwe na mszy, gdzy jedyne co robie to staram się nie denerwować ale myśle, że to też wielka łaska od Boga i czegos ważnego mnie uczy, też zawsze przede mszą czytam czytania na dany dzień aby wiedzieć o czym msza będzie i nie zwalać na moje dzieci nieznajomości czytań.

i jeszcze jedno, myśle, że bardzo ważne jest przebywanie w miłującej obecności Boga, chociaż będąc na adoracji tyle myśli przechodzi nam przez głowe to jednak dusza adoruje swego Stwórce. I tak samo dzieci, chociaż wydawałoby się, że z nczego nie zdaja sobie sprawy to wierze, że ich dusze też adorują swego Stwórce jak i moja. I nie muszą nic rozumieć - wystarczy że są :)