Scena z dziewczyną biegnącą radośnie w podskokach przez pola kwiatów kojarzy mi się wolnością i radością jakiej czasami możemy zakosztować. Radość i pokój Ducha Świętego może zagościć w nas, gdy skorzystamy z możliwości wyzwolenia z więzów dzięki sakramentom. Chwile te są niezwykle cenne, chciałoby się je garściami brać i zachować jak najdłużej. Pomagają na powrót uwierzyć, że da się żyć inaczej, że nie zawsze muszą towarzyszyć nam smutek, cierpienie, zmagania. Wówczas patrzy się wstecz i zasanawia się jak można było zwątpić w to, że to możliwe. Jak mogliśmy sami siebie skreślić z listy, skoro Bóg nas nie skreślił? Chociażbyśmy stracili wszelką nadzieję, Bóg widzi i czeka. Jednakże strzeżmy się zuchwałości.