Kapłańskie dłonie to te, które niosą ludziom Pana Boga. Codziennie trzymają Ciało i Krew Chrystusa, codziennie wznoszą je do góry, codziennie dokonuje się w nich Przemienienie. Dłonie, które niegdyś były całowane, nadal niezmiennie rozdają Chrystusa. Być może któraś góra w Tatrach symbolizuje kapłańską Górę Tabor. Być może któryś z nich zaparł się Chrystusa jak Piotr "ogniś nocą". Innych mogła zgubić pogoń za pieniądzem, przyjemności, słabości i nałogi. Mimo to nadal są kapłanami.

Kapłan, to również ten, który trwa w ciszy na modlitwie i adoruje ukrytego pod postacią Chleba Chrystusa. Kapłan - spowiednik, powiernik, przewodnik. Jednakże to co się dzieje, nie dzieje się mocą kapłana, lecz mocą Boga i z woli Boga. A jednak... czymże byłaby Polska bez kapłanów?

Nie spiesz się. Nie zerkaj na zegarek. Zatrzymaj się w zadumie przed Najświętszym Sakramentem w natłoku obowiązków. Zachowaj należytą powagę i szacunek i wyłącz komórkę. Nie odmawiaj czasu potrzebującemu, bywa że wystarczy nawet 5 minut. Przede wszystkim jednak módl się, módl się również za nas, a my za ciebie - tworzymy Kościół.

W kapłańskich dłoniach codziennie Chrystus klęczy w Ogrojcu, codziennie jest opluwany, lżony i koronowany cierniem, odziany purpurą, przebywa Drogę Krzyżową i umiera na krzyżu, zmartwychwstaje po złożeniu do grobu. Wszystko to z miłości, niepojętej dla człowieka, do człowieka.