Przyglądam się od jakiegoś czasu wydarzeniom w Polsce i wierzyć własnym oczom mi się nie chce. Moje dzieciństwo toczyło się w spokojnej Polsce, nawet już nie w komunie, może postkomunie. Dziś nie mieści mi się w głowie, że "tak po prostu" umiera  prezydent i inteligencja polska. Im więcej czasu upływa tym bardziej nie wierzę, iż to był "po prostu" wypadek. Spekulacje swoją drogą, ale... wstyd mi, że jako państwo nie robimy z tym tak naprawdę NIC! Szczątki niezabezpieczone przez długi czas, śledztwo oddane Rosji (która nota bene jak historia pokazała zawsze miała coś do ukrycia), państwo można rzec bezbronne i bezsilne... Prezydent bez własnego zdania, marionetka, deptanie wartości świętych. Jakże to tak... Chciałoby się jak kiedyś zrobili to nasi poprzednicy zbuntować się przeciwko zastanej rzeczywistości.