Była dziś na wydziale ciekawa konferencja.. właściwie pierwsza jej część..
jeden z prelegentów miał wyjątkową łatwość przywoływania autorytetów na potwierdzenie swoich myśli.. jego speech to jak dobra praca magisterska.. cytat na cytacie opatrzony komentarzem..

czytając "w poszukiwaniu zaginionych cnót II" mistrza Pronzato myślałam nad tym wszystkim..
z pewnym smutkiem pomyślałam, że nie noszę w sobie myśli tylu wielkich.. mam tylko swoje własne.. podpierane jedynie słowami Mądrej Księgi..
i zrozumiałam, że mam wielki skarb.

Bogu Jedynemu chwała!

Aśku - dzięki za zwrócenie uwagi.