Wróciłam do domu jeszcze w deszczu, zasłoniłam okna i po kilku godzinach nie miałam pojęcia, że wychodzę w inny świat. I bardzo dobrze, bo gdybym wiedziała, na pewno nie wyszłabym w półbutach - najbardziej śliskich butach, jakie kiedykolwiek miałam :D A tak mogłam cieszyć się nie tylko z piękna nagłego początku zimy, ale również z bardziej przyziemnych atrakcji, jakie wydarzenie to oferuje. No dobra, przyznam się. Szłam sobie przez park do kościoła [tfu! Poruszałam się ruchem podbiegowo-ślizgowym] i najnormalniej w świecie śmiałam się w głos :D

Oj, chyba trzeba będzie skórkę zmienić. Mróóóóóóóóóóóówa!