... szczególnie, gdy te gwiazdy można podziwać w ciepłą wiosenno-letnią noc. A już myślałam, że widokom z dnia nic nie dorówna. Chyba powinnam mniej myśleć ;)

Cisza, w tej ciszy tylko szum źródełka, w górze morze gwiazd, a w dole światła miasta - i człowiek ponad tym. To jest dopiero odpoczynek... Lubię widzieć te światła, bo widzę, od czego odpoczywam.

A w ogóle zaczynam od środka :D Powinno się zacząć tak: Gdzie to ja ostatnio nie byłam... Całkiem ostatnio byłam w Domu. Tym razem miałam wrażenie, że jest to przy okazji dach świata - było widać wszystko, co tylko przy kulistości naszej Ziemi kochanej może być widać ;) Serio! :D

W ogóle miałam iść drogą najkrótszą - czyli potokiem Lepietnicy, ale jak przez okno autobusu zobaczyłam te Tatry, to stwierdziłam, że tylko łosie chodzą doliną. Więc Lepietnicą nie szłam, rzecz jasna. Dzięki temu są i zdjęcia tych cudów.

Przy takich widokach, to można iść i iść i iść...

A niżej to już na miejscu:

Kaczeńce przy źródełku...

 

... i Dom o poranku [no, względnym ;) ]

 

A to jest widok z... pewnego ustronnego miejsca :D

 

Panoramka północna...

 

... i zachodnia

 

Kierunek północno-zachodni z Bukowiny Waksmundzkiej...

 

...i zaraz wschodni - Zalew Czorsztyński, a bonusowo Pieniny, Beskid Sądecki i Niski nawet [no, niekonieczniu na zdjęciu, ale musicie uwierzyć]. Aż boję się myśleć, co jeszcze! ;)

 

No i kościół w Kowańcu - raz i on się załapał.

 

Fajnie mam w życiu, prawda? :D