Wtorek. "Ma Pan Chińczyka ? Chciałbym kupić, aby grać z synem. On bardzo lubi Chińczyka". Dziesiątki pudełek na podłodze. Dostawy na ostatni kwartał roku. Tak, tak mam Chińczyka. Kilka rodzajów. Część, w tym pudełkach na ziemi. Ciepło od tego człowieka. Czułem ciepło. Ciepło Ojca. Dotarło do mnie, że nie mam faktury. Spojrzałem na dwie wz, każda z nich po prawie 200 pozycji. Nie mogę Panu sprzedać. "Nic nie szkodzi, przyjdę w czwartek" Kilka sekund po tym jak zamknął drzwi i się oddalił, dotarło do mnie, że przecież mogłem zaproponować jeden z wielu zestawów gier ze wcześniejszych dostaw. Tam w każdym Chińczyk. Dawka smutku, nie ze względu na brak transakcji, ale na przekonanie, że ta gra była ważna. W środę mignął mi w ramie wystawowego okna. W czwartek słyszę znajomy głos. Faktury częściowo dotarły, choć nie wszystkie i nie wprowadzone. Wyjąłem te kilka rodzajów gry, do których w te kilka dni udało mi się dotrzeć. Tym razem byłem czujny, do wyboru zaproponowałem kilka pudełek z zestawami gier. To była dobra propozycja. "Wezmę ten". "Szkoda, że Panu nie zaproponowałem tego zestawu we wtorek, już byście dwa dni grali". "Nie, nic się nie stało, ja go mam i tak tylko na weekend". Znowu ukłuło. Dotarło. Wydukałem: "nie ułożyło się, wierzę, że wszystko może się ułożyć, naprawić, zmienić". "To już nie, nie ma szansy". To ten moment, że chcesz wołać, że masz całkowitą pewność, że Bóg może to ułożyć. Tyle dostałeś, że chcesz wyjść z tym, jak ze sztandarem. I zginąć za to. Pytam o wiek. Mówię, że z moim synem prawie rówieśnicy, że walczymy o Jego zdrowie. Paragon. Wydaję resztę. "Życzę Panu, aby wszystko co dobre mogło się skleić na nowo, wszystkiego dobrego, wierzę, że wszystko jest możliwe". Słyszę: "A dla Pana dużo siły i zdrowia dla syna". Został smutek przez chwil kilka, że to co masz w sercu, pewność, że On może, nie zawsze znajduje drogę do drugiego człowieka. A może znajduje ... Dziś refleksja. On jest. A to wystarczy. Wystarczy na pewno.

 

czytaj na facebooku