Chrystus zmartwychwstał! Prawdziwie zmartwychwstał! Alleluja !!! Uświadamiając sobie tą prawdę zbliżamy się do momentu, w którym dwaj wielcy ludzie zostaną oficjalnie ogłoszeni świętymi. Są to byli papieże: Jan XXIII (Angelo Giuseppe Roncalli) i Jan Paweł II (Karol Wojtyła). Nastąpi to 27 kwietnia 2014 w Niedzielę Miłosierdzia w Watykanie. Obu Bóg powołał do wypełnienia Swojej misji dziejach Kościoła.

Jan XXIII, jest mniej znany wśród dzisiejszej społeczności Kościoła. Został on także, obok naszego wielkiego rodaka, zapamiętany w sercach wiernych jako osoba o wielkim duchu, pełna miłości bliźniego i żywej wiary. Pełnił najwyższy urząd w określonej sytuacji Kościoła. Okres jego pontyfikatu przypadał na lata 1958- 63. Zwołał przełomowy II Sobór Watykański. W jakiej sytuacji znajdował się wówczas Kościół? 

Kościół w zamyśle Bożym, to wspólnota, która rodzi się z Jezusem Chrystusem zmartwychwstałym. On ukazuje się apostołom, na nowo ich gromadzi. Później udziela im Ducha Świętego, który jest Jego Duchem. Duch rodzi w nich nowe stworzenie, czyni z nich Synów Bożych dając im naturę Boga. I tak powstaje wspólnota, która jest Ciałem Jezusa Chrystusa zmartwychwstałego.

Kościół pierwotny ukazuje się jako zbiór małych wspólnot chrześcijańskich, w których żyje Jezus przez Ducha Świętego. Ten Kościół, mimo, że będąc prześladowany i działający w ukryciu, daje mocne znaki wiary. Sprawia, że poganie mówią: Zobaczcie, jak oni się miłują. Istniała wówczas potężna rola katechumenatu*) dla tych, którzy chcieli włączyć się do wspólnoty wiernych.  Ale przychodzi pewien moment historyczny, kiedy to cesarz Konstantyn ogłasza pokój dla Kościoła (313 r.). Bóg sprawił, że Kościół musi sprostać wielkiemu zadaniu obwieszczenia masom wielkiej nowiny o zmartwychwstaniu Jezusa i Jego roli jako Zbawiciela świata. Była to konkretna forma, którą Bóg się posłużył, aby te masy weszły do Kościoła. Rola katechumenatu zaczęła stopniowo zanikać aż do prawie jej praktycznego wyeliminowania.

Bóg, pozostawiając człowieka w pełnej wolności, dopuszcza stopniowo do sytuacji, w której narody zaczęły lekceważyć  przepowiadanie chrześcijańskie. Zachodzi w końcu zjawisko, w którym narody teraz wychodzą masowo z Kościoła.  Widoczne to było szczególnie w XX wieku po zakończeniu wojen światowych w Europie.  Do pogłębienia tego zjawiska przyczynia się postępująca  w Kościele desakralizacja  i dechrystianizacja oraz kryzys wiary wśród duchowieństwa i wiernych świeckich.

Na ten czas Bóg stawia na czele Kościoła Jana XXIII, który pod natchnieniem Ducha Świętego, jako namiestnik Jezusa Chrystusa  na ziemi, zapoczątkowuje czas przemian, czas odnowy  w Kościele. Zwołuje wspomniany wcześniej Sobór Watykański II (1962-65). Była to decyzja epokowa podjęta przez ówczesnego papieża. Nie doczekał się do zakończenia soboru. Bóg go odwołał z funkcji papieża powołując go do Siebie w dniu 3 czerwca 1963 r.

Dzisiaj wpatrując się i wspominając postać, dzisiaj już świętego Jana XXIII, możemy stwierdzić, że w planach Bożych miał on wypełnić tylko to, jakże doniosłe w skutkach dla Kościoła, zadanie. Owoce jego decyzji są już dostrzegalne w Kościele szczególnie w postaci wprowadzanych w życie Kościoła postanowień zawartych w dokumentach Soboru Watykańskiego II. Zapoczątkował na nowo wchodzenie w epokę chrześcijaństwa przeżywanego w wierze a nie tylko w płaszczyźnie religijności naturalnej.

W wyznaniu naszej wiary wypowiadamy: „ …wierzę w świętych obcowanie”. Pamiętajmy więc o świętym Janie XXIII obcując z nim w naszych modlitwach wypraszając za jego pośrednictwem u Boga różne łaski dla nas i dla swoich najbliższych a także dla całej wspólnoty Kościoła.

Święty Janie XXIII!  Wstawiaj się za nami!

Zbigniew Stachurski

02.04.2014

-------------------------- 

*) Katechumenat – w chrześcijaństwie okres przygotowania do przyjęcia chrztu. Praktyka katechumenatu dokonywanego w kontekście liturgicznym, zanikła całkowicie na przełomie VIII i IX w. Jego obrzędy i skrutinia, w wyniku długiej ewolucji liturgicznej, zostały zredukowane i włączone do dzisiejszego obrzędu chrztu według Rytuału Rzymskiego. Przywrócono go dopiero po Soborze Watykańskim II, gdy Kongregacja ds. Kultu Bożego opracowała nową formę katechumenatu. Opublikowano ją w 1972 roku pod nazwą Obrzędu chrześcijańskiego wtajemniczenia dorosłych (OWCD). Na OWCD opiera się formacja deuterokatechumenalna (z gr. powtórny katechumenat) członków Ruchu Światło-Życie (Oaza). Inną współczesną formą inicjacji chrześcijańskiej typu katechumenalnego, zalecaną przez papieży, jest Droga Neokatechumenalna.