Ojcze, w którego oczach ufność czeka,

Ojcze, z dłonią otwartą dla czlowieka. 

Iskra ognia żarliwą miłość spełnia,

Ludzką moc w swej słabości ból wypełnia.  

Ojcze, nad wiarą, prawdą i szaleństwem

Twarz swą spękaną bólem pochyliłeś

Iskra ognia żarliwą miłość spełnia,

Miłość ziarnem dojrzałym głód wypełnia. 

Ja, Maksymilian Kolbe chciałbym być starty na proch dla Niepokalanej,

A ten pył iżby wiatr rozwiał po całej ziemi, we wszystkie serca. 

Iskra ognia żarliwą miłość spełnia,

Ludzką moc w swej słabości ból wypełnia.  

Ojcze, Maria stanęła na Twej drodze

W duszy człowieczej pełnej zimnej trwogi. 

Iskra ognia żarliwą miłość spełnia,

Miłość ziarnem dojrzałym głód dopelnia. 

W tłumie ujrzała właśnie twoje oczy,

W tłumie ujrzała właśnie twoją twarz.

W tłumie Maryja Cię ujrzała

Oszałałego potęgą serca.

I cicha usmiechnięta śmierć ukrzyżowała Cię dla brata. 

Ojcze, w którego oczach ufność czeka

Ojcze, z dłonią otwartą dla czlowieka.

(Poemat poświęcony pamięci Szaleńca Niepokalanej napisany przez ucz. V LO Sióstr Niepokolanek w Wałbrzychu, 1970)

Zdjęcie ze strony: http://www.marytown.com/App_Images/Image/campbig.gif