Golgoto, Golgoto, Golgoto, W tej ciszy przebywam wciąż rad, w tej ciszy daleki jest świat, Ty koisz mój ból, usuwasz mój strach, gdy widzę Cię, Zbawco przez łzy.

To nie gwoździe Cię przebiły, lecz mój grzech.  To nie ludzie Cię skrzywdzili, lecz mój grzech.  To nie gwoździe Cię trzymały, lecz mój grzech.  Choć tak dawno to się stało, widziałeś mnie.

Ja widzę Cię, Zbawco mój tam jak wiele masz sińców i ran.  Miłości Twej moc zawiodła Cię tam, uwolnić mnie z grzechów i win.

Tak często wspominam ten dzień, Golgotę i słodki jej cień.  Gdy przyszłam pod krzyż z ciężarem mych win, uwolnił mnie tam Boży Syn.

Golgoto, Golgoto, Golgoto...

Twoje obnażone i postrzępione Ciało zmaga się z życiem.  Oddajesz Bogu ducha wołając:           

- ELI, ELI, LEMA SABACHTHANI

Boże, mój Boże, czemuś mnie opuścił?

daleki jesteś od słów mojego wołania.

Boże ,wołam przez dzień, a nie odpowiadasz.

Wołam i nocą, a nie zważasz na mnie.

Ja zaś jestem robak a nie człowiek,

pośmiewisko ludzkie i wzgardzony u ludu.

Szydzą ze mnie wszyscy, którzy na mnie patrzą,

rozwierają wargi, potrząsają głowy.

Zaufał Panu, niechże go wyzwoli,

niechże go wyrwie, jeśli go miłuje.

Ty zaś, o Panie, nie stój z daleka!

Pomocy moja, śpiesz mi na ratunek!

Boże, mój Boże, czemuś mnie opuścił?