Zażyłość z Bogiem – nasladowanie (Intimacy – discipleship)  

Zaproszenie do zażyłości z Chrystusem jest równoznaczne z zaproszeniem pozostania uczniem, zaproszeniem do naśladowania Mistrza.  Akceptacja tego zaproszenia wcale nie jest łatwa, bo wiąże się z pewną ceną, jaką muszę zapłacic.Teksty do refleksji i modlitwy: J 10, 1 – 8, Flp 2, 5 – 11, Dz 4. 32 – 35“Franciszek” – rozdziały:  The Crucifix Speaks, Losing a Father 

J 10, 1 – 8

Dobry Pasterz

Zaprwdę, powiadam wam:  Kto nie wchodzi do owczarni przez bramę, ale wdziera się inną drogą, ten jest złodziejem i rozbójnikiem.  Kto jednak wchodzi przez bramę, jest pasterzem owiec.  Temu otwiera odźwierny, a owce słuchają jego głosu; woła on swoje owce po imieniu i wyprowadza je.  A kiedy wszystkie wyprowadzi, staje na ich czele, a owce postępują za nim, ponieważ głos jego znają.  Natomiast za obcym nie pojdą, lecz będą uciekać od niego, bo nie znają głosu obcych.   Tę przypowieść opowiedział im Jezus, lecz oni nie pojęli znaczenia tego, co im mówił.  Powtórnie więc powiedział do nich Jezus: ‘Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Ja jestem bramą owiec.  Wszyscy, którzy przyszli przede Mną, są złodziejami i rozbójnikami, a nie posłuchały ich owce.   

Flp 2, 5 – 11

Chrystus, Bóg-Człowiek, wzorem pokory

To dążenie niech was ożywia; ono też było w Chrystusie Jezusie.On, istniejąc w postaci Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem, lecz ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać sługi, stawszy się podobnym do ludzi.   A w zewnętrznym przejawie, uznany za człowieka, uniżył samego siebie, stawszy się posłusznym aż do śmierci – i to śmierci krzyżowej.  Dlatego też Bóg Go wywzższył i darował Mu imię ponad wszelkie imię, aby na imię Jezusa zgięło sie każde kolano istot niebieskich i ziemskich, i podziemnych.  I aby wszelki język wyznał, że Jezus Chrystus jest PANEM ku chwale Boga Ojca.

Dz 4, 32 – 35

Miłość zespala Kościół pierwotny

Jeden duch i jedno serce ożywiały wszystkich wierzących.  Żaden nie nazywał swoim tego, co posiadał, ale wszystko mieli wspólne.  Apostołowie z wielką mocą świadczyli o zmartwychwstaniu Pana Jezusa, a wszyscy oni mieli wielką łaskę.  Nikt z nich nie ciepiał niedostatku , bo właściciele pól albo domów sprzedawali je i przynosili pieniądze uzyskane ze sprzedaży, i składali je u stóp Apostołów.  Każdemu rozdzielano według potrzeby.