“Czy nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? Żaden się nie znalazł, który by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec.” 

Nie podziekowac komus za pomoc, oddana przysluge, wybawienie z klopotu, okazane serce, goscine, ustapienie miejsca w tramwaju tylko dlatego, ze w naszym pojeciu nam sie to wszystko nalezy, nie tylko swiadczy o naszym konsumpcyjnym, egoistycznym nastawieniu, ale rowniez o tym, ze nie znamy podstawowych zasad kultury.  To jedno male slowo: “dziekuje” a wszystko od razu wyglada inaczej.  A nie dziekowac Tobie, Panie, to jeszcze cos wiecej, to nie wierzyc, ze Ty wszystko mozesz.

Uzdrowiles, Panie, dziesieciu tredowatych, tylko jeden wraca.  Ewangelista nie podaje przyczyny, dla ktorych pozostalych dzwieciu nie wrocilo, by Ci podziekowac.  Moze byli po prostu zle wychowani, moze nikt ich nie uczyl dziekowac?  A moze byli az tak oszolomieni naglym uzdrowieniem, ze zapomnieli ze szczescia? Albo byli tacy zabiegani, zatroskani, tyle zaleglosci nagromadzonych w czasie choroby.  A moze po prostu przyjeli dar uznajac, ze najzwyczajniej w swiecie nalezal sie im?   Przeciez nie prosili sie na ten swiat. 

Tak latwo przychodzi oburzac sie, Panie, niewdziecznoscia dziewieciu.  

Uzdrowiony Samartanin upadł na twarz do Twoich nóg, a Ty pochwaliles go nie za postawe wdziecznosci, ale za wiare, bo wierzyc, to rowniez znaczy umiec dziekowac absolutnie za wszystko, rowniez za to, czego nie rozumiemy, co nas boli, albo czego jeszcze nie znamy.  Naucz mnie, Boze, dziekowac Ci nieustannie za dar wiary, Kosciola, Eucharystii, Sakramentu Pojednania.  

Naucz mnie dziekowac Ci za halasliwego sasiada i za kolezanke, ktora ciagle mnie denerwuje, za nieznajomego, ktory dzis rano zyczyl mi dobrego dnia i za tego czlowieka w kosciele, ktory tak strasznie falszuje.  Naucz mnie, Panie, dziekowac Ci rowniez za to wszystko, z czym wciaz nie umiem sobie radzic.  Naucz mnie zawsze oddawac Ci chwale.

 Godzien jesteś, godzien jesteś Panie i Boże nasz, Godzien jesteś, godzien jesteś Zbawco, Baranku nasz, Odebrać dziś chwałę i mądrość i wdzięczność, błogosławienstwo i moc