“Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam. Każdy bowiem, kto prosi, otrzymuje; kto szuka, znajdzie, a kołaczącemu otworzą.” 

Zawsze wydawalo mi sie, ze pokorny to ten, kto bez szemrania godzi sie z faktem odmowienia mu tego, o co prosi i rezygnuje z upragnionej rzeczy.  Tymczasem, Panie Jezu, uczysz mnie dzis zupelnie czegos innego: proscie, pukajcie, naprzykrzajcie sie Bogu, ktory potrafi zaskoczyc swoja ekstrawagancja i obdarowywac czlowieka nie tylko na miare jego potrzeb, ale w obfitosci.  Odwazni nawet na pustyni znajduja wode, a natretni zdobywaja Krolestwo Niebieskie. 

Czy jestem odwazna i natretna czy raczej jestem “pokornym niedowiarkiem”?