“Marto, Marto, troszczysz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba mało albo tylko jednego. Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie będzie pozbawiona”.  

No tak, ale jak pogodzic obowiązki dnia codziennego z obraniem najlepszej cząstki, ktorą obrala Maria?  Czy mam porzucic wszystko i rozpoczac zycie kontemplacyjne, by zasluzyc na Twa pochwale, Panie?  Czy mam odciac sie od rodziny, przyjaciol, wspolnoty parafialnej, spoleczenstwa, w ktorym zyje?  Jak w takim razie bede w stanie realizowac Twoje przykazanie milosci Boga i blizniego, w jaki sposob bede w stanie realizowac Twoje wezwanie do budowania Twego Krolestwa tu i teraz, jak nakarmic glodnego, odziac nagiego, bezdomnego w dom przyjac, jesli obranie najlepszej czastki wiaze sie tylko z siedzieniem u Twoich stop?  Chyba nie chodzi Ci o to, bym porzucila to wszystko?   Przez dzisiejsza ewangelie uczysz mnie, Panie, ze mam byc Marta i Maria jednoczesnie.  Mam laczyc w sobie ich cechy.  Postawa sluzby i kontemplacji powinny tworzyc we mnie harmonijną calosc.  Modlitwa, spotkanie z Toba w Twoim slowie i w Eucharystii ma prowadzic mnie do aktywnej sluzby blizniemu, inaczej nie bedzie prawdziwa modlitwa (po owocach ich poznacie).   Z kolei praca i wszystko, co robie, maja prowadzic mnie znow do kontemplacji Ciebie, bym nie pozbawila sie tej czastki, ktora obrala Maria. 

Naucz mnie, Panie, tej prawdziwej modlitwy, ktora prowadzi do sluzby Tobie obecnym w drugim czlowieku oraz tej prawdziwej sluzby, ktora prowadzi do modlitwy i jest modlitwą, jest nieustannym trwaniem w Twojej obecnosci.