Przez wiele lat szukałem szczęścia tam gdzie go nie ma. Skutek był tragiczny. Gdyby nie Jezus Chrystus nie wiem czy bym żył, a gdybym żył byłbym tak naprawdę trupem. Szukam szczęścia nadal. Zdarza się, że zawędruję w miejsca tam gdzie ono się nie znajduje.      Szukałem szczęścia w rzeczach stworzonych i... znalazłem nie szczęście, tylko przyjemność. Bez Boga pozwalam się się okłamać i utożsamiam przyjemności ze szczęściem.  Żyjąc z Bogiem wiem, że to nie to samo. Przyjemność to tylko krótkotrwałe zaspokojenie zmysłów. Zniewelowanie lub wzbudzenie emocji, które zawsze są czasowe - taka jest ich natura. Uznanie przyjemności za szczęście prowadziło/prowadzi mnie do zatracenia - ciągle muszę ją poszukiwać. W rezultacie staję się jej niewolnikiem, a one moim bogiem. Poświęcam dla nich czas, tym samym oddając im cześć, stają się dla mnie przedmiotem kultu. I usuwam z serca Boga.    Szukałem szczęścia także w miłości, miłości ludzkiej. Kiedy już myślałem, że je znalazłem, zmieniało się w rozpacz, zawiedzione zaufanie, pogardę do siebie i innych.    Nie mam zamiaru wzywać nikogo do ascezy. Przyjemności dane są nam od Boga by sprawiać nam radość i urozmaicać nasze życie ( sam uwielbiam lody śmietankowe, muzykę itp.).  Nie mam zamiaru mówić, że powinno się zostać pustelnikiem i nie poszukiwać drugiej osoby, kochać jej, pielgnować relacji - są to bardzo istotne sprawa dla bycia człowiekiem. Jednak każda relacja między ludźmi, do której Bóg nie jest zaproszony, staje się udręką.   Widząc jednak moje pragnienie szczęście, jak często błądzę i w rezultacie cierpię, Bóg przez Jezusa Chrystusa podał mi klika sposobów by być szczęśliwym. Co jednak uczynię z Jego radami... ? Jak zawsze pozostawił mi wolność wyboru. 

Szczęście według Psalmów 

     "Szczęśliwy mąż, który nie idzie za radą występnych, nie wchodzi na drogę grzeszników i nie siada w kole szyderców, lecz ma upodobanie w Prawie Pana, nad Jego Prawem rozmyśla dniem i nocą" (Ps 1,1-2) 

    "Wielu powiada: Któż nam ukaże szczęście? Wznieś ponad nami, o Panie, światłość Twojego oblicza. Wlałeś w moje serce więcej radości, niż w czasie obfitego zbioru pszenicy i młodego wina( Ps 4,7-8 ) 

    "Szczęśliwy ten, komu została odpuszczona nieprawość, którego grzech został puszczony w niepamięć.Szczęśliwy człowiek, któremu Pan nie poczytuje winy, w którego duszy nie kryje się podstęp"(Ps 32,1a-2) 

    "Szczęśliwy lud, którego Bogiem jest Pan - naród, który On wybrał na dziedzictwo dla siebie." (Ps 33,12) 

    "Skosztujcie i zobaczcie, jak dobry jest Pan, szczęśliwy człowiek, który się do Niego ucieka." (Ps 34,9) 

     "Jakim ma być człowiek, co miłuje życie i pragnie dni, by zażywać szczęścia?" Powściągnij swój język od złego, a twoje wargi od słów podstępnych!Odstąp od złego, czyń dobro; szukaj pokoju, idź za nim!"(Ps 34,13-15) 

    "Szczęśliwy mąż, który złożył swą nadzieję w Panu, a nie idzie za pyszałkami i za zwolennikami kłamstwa." (Ps 40,5) 

    "Szczęśliwy ten, kto myśli o biednym i o nędzarzu, w dniu nieszczęścia Pan go ocali." (Ps 41,2) 

    "Szczęśliwy, kogo wybierasz i przygarniasz: mieszka on w Twoich pałacach. Niech nas nasycą dobra Twego domu, świętość Twojego przybytku!" (Ps 65,5) 

    "Panie Zastępów, szczęśliwy człowiek, który ufa Tobie!" (Ps 84,13) 

     "Szczęśliwy lud, co umie się radować: chodzi, o Panie, w świetle Twego oblicza." (Ps 89,16) 

    "Szczęśliwy mąż, którego Ty wychowujesz, o Panie, i prawem Twoim pouczasz," (Ps 94,12) 

    "Alleluja. Szczęśliwy mąż, który się boi Pana i wielkie upodobanie ma w Jego przykazaniach." (Ps 112,1) 

    "Szczęśliwy każdy, kto boi się Pana, który chodzi Jego drogami! Bo z pracy rąk swoich będziesz pożywał, będziesz szczęśliwy i dobrze ci będzie." (Ps 128,1-2)

    "Szczęśliwy lud, któremu tak się powodzi, szczęśliwy lud, którego Bogiem jest Pan." (Ps 144,15) 

    "Szczęśliwy, komu pomocą jest Bóg Jakuba, kto ma nadzieję w Panu, Bogu swoim,"(Ps 146,5)