12. Nasze pierwsze spotkanie z Jego Paschą [*] to wydarzenie, które znamionuje życie nas wszystkich wierzących w Chrystusa - nasz chrzest. To nie jest intelektualne przylgnięcie do Jego myśli lub przyjęcie jakiegoś kodeksu zachowania narzuconego przez Niego. Jest to zanurzenie się w Jego męce, śmierci, zmartwychwstaniu i wniebowstąpieniu. Nie jest to magiczny gest. Magia to przeciwieństwa logiki sakramentów, ponieważ przypisuje sobie posiadanie mocy nad Bogiem i z tego powodu pochodzi od kusiciela. W doskonałej ciągłości z wcieleniem otrzymujemy możliwość, na mocy obecności i działania Ducha Świętego, aby umrzeć i zmartwychwstać w Chrystusie.

^*Chrzest stanowi celebrację liturgiczną niedocenianą przez wspólnoty parafialne. Jako samodzielny byt z pełną liturgią Słowa praktycznie nie występuje. Włączony w liturgię eucharystyczną bywa okrojony z pięknych, głębokich w treści obrzędów. W sytuacji chrztu małego dziecka to rodzice przeprowadzają je przez Paschę. Piękno tej rzeczywistości umożliwia, choć często nie jest to możliwe, włączenie obrzędu chrztu dziecka w liturgię Wigilii Paschalnej. Odkrycie własnego zanurzenia w męce, śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa pozwala świadome przeżywanie Liturgii Chrzcielnej, z tym wewnętrznym nastawieniem, że właśnie celebruję tę wyjątkową paschalną jedność z Chrystusem, zbudowaną podczas swojego chrztu.