9. Od samego początku Kościół był świadomy, że nie jest to przedstawienie Wieczerzy Pańskiej, nawet jeśli byłoby ono święte. Nie miałoby to żadnego sensu i nikt nie mógłby pomyśleć o "inscenizacji" - tym bardziej pod okiem Maryi, Matki Pana - tej najwznioślejszej chwili życia Mistrza. Od samego początku Kościół oświecony przez Ducha Świętego rozumiał, że to, co było widoczne u Jezusa, co można było zobaczyć oczami i dotknąć rękami, Jego słowa i gesty [*], konkretność Słowa Wcielonego, wszystko, co Go dotyczyło, przeszło do celebracji sakramentów [1].

¹ [Przyp. oryg.] Por. Leon Wielki, Mowa 74: Na Wniebowstąpienie Pańskie 2,2: "quod [...] Redemptoris nostri conspicuum fuit, in sacramenta transivit" (to [...], co widzialne było w naszym Odkupicielu, przeszło w sakramenty).

^* Niesamowite jest patrzeć na akcję liturgiczną, treści w niej zawarte i doszukiwać się w nich słów i gestów Jezusa. To pomaga realnie się z Nim spotkać i jednocześnie z nową świeżością przeżywać celebrację eucharystyczną.