2. "Gorąco pragnąłem [*] spożyć tę Paschę z wami, zanim będę cierpniał" (Łk 22,15). Słowa Jezusa, którymi rozpoczyna się relacja z Ostatniej Wieczerzy, są promieniem, przez który otrzymujemy zadziwiającą możliwość wyczucia głębi miłości Osób Trójcy Świętej do nas.

*Ewangelista w usta Jezusa wkłada greckie wyrażenie epithymia epethymesa, co dosłownie można by ująć po polsku "z pragnieniem pragnąłem". Pierwszy człon pojawia się w listach śś. Pawła, Jakuba, Piotra i Jana, kiedy piszą o wielkim pragnieniu spotkania się z adresatami, czy z Chrystusem w niebie (u Pawła), ale też gdy wskazują na żądzę światową, żądzę nieczystości, pożądliwość ciała, pożądliwość oczu (u Jakuba, Piotra i Jana). Św. Paweł np. pisząc do Rzymian analizuje "pożądanie" w kontekście przykazania "Nie pożądaj".

"Pragnienia" w liczbie mnogiej występują w Nowym Testamencie, najczęściej w znaczeniu żądzy. Ewangelista Marek używa "pragnień" gdy opisuje żądze, które zagłuszają ziarno z przypowieści o siewcy, a Paweł przestrzega Tymoteusza: "Uciekaj zaś przed młodzieńczymi pożądaniami". Widać zatem, że kontekst w zdecydowanej większości wskazuje na niezdrowe, czy wręcz grzeszne pragnienie, ale również zaangażowanie emocjonalne osoby, której to pragnienie dotyczy.

Zaś czasownik epethymesa pojawia się np. pożądania dóbr (w Dziejach czy Liście św. Jakuba). W Kazaniu na Górze spisanym przez św. Mateusza i Liście do Rzymian mamy kontekst 6 przykazania. Galaci odczytują go znaczeniu dążenia: "Ciało bowiem do czego innego dąży niż duch". Pragnąć można np. ambitnych zadań (1 Tm), gorliwości (Hbr), czy poznania zamiarów Bożych (1 P).

Jednak mamy ten czasownik w Nowym Testamencie w znaczeniu pragnienia czegoś trudnego do osiągnięcia: Łukasz podaje, że syn marnotrawny "pragnął napełnić swój żołądek strąkami, lecz nikt mu ich nie dawał", Łazarz "pragnął on nasycić się odpadkami ze stołu bogacza", a w usta Jezusa wkłada ostrzeżenie: "Przyjdzie czas, kiedy zapragniecie ujrzeć choćby jeden z dni Syna Człowieczego, a nie zobaczycie." Jedna z wizji apokaliptycznych nakreśla że ludzie "będą chcieli umrzeć, ale śmierć od nich ucieknie."

Gorące pragnienie komunii z uczniami zarysowuje się jako coś niesłychanie ważnego dla Jezusa, skoro nie powiedział tylko "bardzo chciałem".