1. Drodzy bracia i siostry, tym listem pragnę dotrzeć do was wszystkich [*] - po tym, jak już napisałem do samych biskupów po opublikowaniu Motu proprio "Traditionis custodes" - aby podzielić się z wami kilkoma refleksjami na temat liturgii, podstawowego wymiaru życia Kościoła. Temat jest bardzo obszerny i zasługuje na dokładne rozpatrzenie we wszystkich jego aspektach. W niniejszym piśmie nie zamierzam jednak traktować tego zagadnienia w sposób wyczerpujący. Chcę po prostu przedstawić kilka punktów do refleksji [**], by kontemplować piękno i prawdę chrześcijańskiej celebracji.

^*Warto zatrzymać się na samych adresatach listu. Papież nie kieruje go tylko do wybitnych znawców tematu. Nie ogranicza go również do tych, którzy odpowiadają za formację liturgiczną wiernych. Kieruje co wszystkich członków Kościoła, bo przecież ten wymiar życia eklezjalnego dotyczy każdego z nas. List, jak sama nazwa wskazuje jest "o formacji liturgicznej" a jednocześnie sam pełni rolę formującą serca wiernych. Formacja nie dokonuje się przecież tylko przez poznawanie rubryk i nigryk, ale też przez spokojną kontemplację treści i sensu celebracji liturgicznej.

^**Wyraźne przedstawienie celu listu jasno stawia ten dokument pośród pism medytacyjnych, nie zaś dogmatycznych. Stąd szukający "nowinek" w nauczaniu Kościoła mogą się zawieść. Jednak Ci, którym liturgia jest bliska i chcieli by wejść w głąb znajdą bogaty materiał do duchowej lektury. Jednocześnie formuła dokumentu nie jest efektem przypadku, lecz tęsknotą papieża Franciszka, który jeszcze jako arcybiskup w 2005 r. wyrażał pragnienie medytacyjnego dokumentu na temat liturgii, wskazując na konieczność "odzyskania zachwytu wobec tajemnicy." Wskazał, by nie był to traktat prawny, dyscyplinarny, czy zbiór norm i przepisów bądź spis liturgicznych nadużyć. A raczej tekst utrzymany w „pastoralnym i duchowym, wręcz medytacyjnym tonie" (Zebranie plenarne Dykasterii ds. Kultu Bożego).