Całość bloga na www.t-love.blog.onet.pl

Kto jeszcze nie widział filmu "Bella", temu serdecznie go polecam! Opowiada o kobiecie, która chce dokonać aborcji, ale pewien mężczyzna przychodzi jej z pomocą, więcej nie powiem:) Kto zobaczy może się podzielić swoją refleksją.
Przed chwilą przeczytałem newsa na pewnym portalu, chodziło mnie więcej w nim o tym,że kobieta urodziła dziecko, choć mogła przez ten poród umrzeć. Dziś jej bobas ma 3,5 lata. Lekarz mówi, że zazwyczaj kobiety postanawiają przeprowadzić usunięcie ciąży. Powiem szczerze podziwiam tę kobietę, która narażała swoje życie. Dziś męczenników można spotkać nie tylko w Indiach czy Egipcie. Nawet sobie nie zdajemy sprawy ilu ludzi cierpi wokół nas, ilu ludzi potrzebuje pomocy, są prawdziwymi męczennikami bo sami niosą swój krzyż i nikomu nie skarżą na swój los. Sam się zastanawiam skąd w nich ta siła. Często ludzie widząc jakąś osobą niepełnosprawną od razu mówią w duchu, Boga nie ma. Jakby był to by cierpienia nie było. Skąd takie przekonanie? Proponuję zapytać tą osobę jak ona odbiera swoją słabość. Gdy się rozmawia z tymi osobami, to mówią, że przy życiu trzyma ich tylko wiara, że to wszystko ma czemuś służyć. Ci ludzie w prosty sposób i jakże dogłębny potrafią mówić o Bogu i wierze. Czasami prostata tych słów, sprawiała, że natychmiast odczuwałem poruszenie w sercu, łzy choć mi nie leciały same cisnęły się do oczu. Ci ludzie nie płaczą nad sobą, są to osoby pełne radości i życia. Mogłaby się tego powstydzić nie jedna osoba  sprawna na 100%. Czy ci ludzie nie są "światłem świata" i "solą ziemi"? Odpowiedź zbędna. To od nich powinniśmy  się uczyć życia, to oni są tą iskierką, która przemienia się w pochodnie gdy się spotka takiego człowieka. Ci ludzie nie muszę mówić teologicznych traktatów, bo one, na nic się zdają gdy mamy do czynienia z człowiekiem z krwi i kości, który sam dla siebie jest tym traktatem. Oni już teraz dziękują Bogu, że dał im choć cząstkę swojego cierpienia, że choć troszkę mogą poczuć to co odczuwał Jezus. I nam potrzeba takiej gotowości całkowicie być otwartym na działanie Boga, aby przyjąć to co nam daje.
Bardzo dziękuję tym ludziom, którzy swoje cierpienie ofiarowują za kapłanów i kleryków. Jest to dla nas szczególny dar, dzięki Waszemu poświęceniu wiele naszych spraw jest łatwiejszych, wszelkie trudności lżej znosimy bo Wy sami jesteście dla nas przykładem i to od Was powinniśmy się uczyć tego bezgranicznego zaufania naszemu Mistrzowi!
Chwała za to Panu!