Pan Zmartwychwstał! Jest to tak piękna i wspaniała Nowina, że w niektórych większych kościołach Ewangelię o niej się śpiewa! Jest to taka Nowina, że nie wystarczy jej opowiedzieć, trzeba ją wyśpiewać!

Jezus zwyciężył! "Śmierć zwarła się z życiem i w boju, o dziwy! Choć poległ Wódz życia, króluje dziś żywy!"

Wiem, że Pan Jezus zwyciężył, podczas przepięknej Liturgii u dominikanów w Krakowie, radość wypełniała moje serce. Wróciłam do domu i radość ... jakoś wyparowała... Rodzina, zwykłe sprawy, jutro do pracy. Jezus zmartwychwstał, a w moim życiu jest to jakby nieodczuwalne, nic się nie stało, żadnego przełomu...Tak, by było dużo prościej, gdyby był jakiś spektakularny koniec mojego zwykłego życia, a nastałoby życie nowe, wspaniałe, gdzie wszystko doskonale by się układało, zarówno w pracy, jak w rodzinie, w relacjach z innymi itp. Na szczęście wiara, to nie emocje. Choć czuję się im poddana, bo smutno mi po prostu, to nie będę się nimi kierować. Mój Pan zamiast mnie umarł, abym ja odzyskała wolność, nie wolność od spraw doczesnych, ale wolność od grzechu, od zła. A to o wiele ważniejsze od jakiegoś uczucia smutku. Pan dał mi życie, życie prawdziwe, a ono się toczy na innym poziomie, niż moje emocje, na które wpływ ma komedia, czy tabliczka czekolady.

Panie Jezu, dziękuję, żę dla mnie przeszedłeś przez mękę, że dla mnie pozwolileś się zabić i to w taki sposób. Ja, jak Maria Magdalena przyszłam do grobu i jakoś tak w nim zostałam. Za długo tu siedzę, a przecież to grób, Ciebie tu nie ma. Słyszałam, że mówiłeś, że mam iść do Galilei, tam się spotkamy? I znowu Panie muszę Cię gonić :)