Z nastaniem wieczoru zajął miejsce u stołu razem z dwunastu uczniamu. A gdy jedli, rzekł: Zaprawdę, powiadam wam: jeden z was Mnie wyda. Bardzo tym zasmucona zaczęłam pytać: Chyba nie ja Panie? Odpowiedział mi mój grzech: Tak jest, ty.

Przepraszam Cię Panie mój za każdy mój grzech, który łamie Ci serce. Uwielbiam Cię za Twoje Miłosierdzie, którego okazywaniem mi, nigdy się nie męczysz. Dziękuję Ci za Twoją Paschę, za każdy Wielki Dzień, przez który mnie odkupiłeś. Spraw proszę, bym już nie grzeszyła i przymnóż mi ufności, bym zdradziwszy Cię - zawsze wracała.