i zmartwychwstanie

 

Ten, kto czyni ze swego cierpienia ofiarę- doznaje ulgi że ma ono sens- ofiarowanie miłości. Dawanie miłości przez człowieka i przyjmowanie jej przez Boga. (3)

Dla zbawienia dusz pracuje się w sposób aktywny i bierny. Drugi polega na tym, że cierpi się dla nich. Dusz nie zbawia się bez cierpienia.

12.KRZYŻ

„to nie chwała Bożą wymagała pokuty i nie gniew Boży trzeba było uśmierzyć. To człowieka trzeba było wybawić od destrukcyjnych obrazów Boga, które sam sobie sporządził” (1)

Śmierć Jezusa na krzyżu jest konsekwencją Jego przesłania i zachowania. Krzyż jest znakiem miłości Bożej i jednocześnie nienawiści świata, który zamknął usta orędownikowi uniwersalnej miłości, ogłaszając go bluźniercą” (1).

Naśladowanie krzyża to działanie dla bliźnich- jeśli to zrobimy na serio, spotka nas krzyż.

Zaakceptowanie choroby choć jej nie rozumiemy jako woli Bożej.

Trwanie przy nieuleczalnie chorych.

Krzyż, będąc w oczach ludzkich wyniszczeniem Chrystusa, był równocześnie w oczach Bożych Jego wyniesieniem. (4) krzyż- cierpienie Chrystusa ma znaczenie zbawcze i rzuca nowe światło na ludzkie cierpienie tylko dlatego, że jest wydarzeniem miłości. To nie samo cierpienie ma znaczenie zbawcze, ono jest destrukcyjne, niszczy. Znaczenie zbawcze ma tylko dlatego, ze Chrystus związał je z miłością (4) / i tylko tak je pokonał!/ zmartwychwstanie jest zwycięstwem Boga nad cierpieniem.(4)

Chrześcijanin włączony w Mistyczne Ciało Chrystusa ma nie tylko korzystać z owoców odkupienia, ale samemu włączyć się w zbawcze dzieło Chrystusa. Chrześcijanin uczestniczy nie tylko w chwale Chrystusa, ale i w Jego Krzyżu i Śmierci. Droga Jezusa nie prowadzi do ostatecznej katastrofy, lecz do zwycięstwa. (7)

(9) krzyż jest również symbolem przemiany. Tylko zaparcie się siebie i wzięcie krzyża jest drogą do znalezienia życia /Bożego w nas/każde cierpienie jest okazją, by doświadczyć mocy Boga

Cierpienie Chrystusa to skutek Jego walki z cierpieniem i złem. To w nienawiści i walce zła przeciw świętości znajduje się źródło Meki i śmierci krzyżowej Chrystusa.

W krzyżu Chrystusa trzeba widzieć nie tyle potrzebę ekspiacji, ile Jego zwycięską walkę z szatanem. (3)

 

13.Zmartwychwstanie- Boża odpowiedź

Możemy mieć nadzieję, że nie cierpimy na próżno.

Bóg nie używa przemocy w walce ze złem. Ma cierpliwość i szanuje wolność człowieka. Siłą Boga jest jego konsekwentna i cierpliwa miłość. (2). Zmartwychwstanie Jezusa ukazuje nam, że żadne zło nie jest w stanie zniszczyć Bożego planu zbawienia, i że Bóg posiada moc wykorzystania zła dla dobra.

Wprawdzie ukrzyżowanie Jezusa było grzechem ludzi, to jednak dobrowolne ofiarowanie siebie przez Jezusa uczyniło z tej śmierci największy dar. Był to dar życia, dar siebie samego, jaki Jezus złożył Bogu oraz wszystkim ludziom.

W ten sposób Jezus ukazuje, że powołanie do pełnej miłości jest powołaniem do uczynienia ze swojego życia daru dla drugiej osoby.

Bóg nie pragnie, aby człowiek cierpiał, ale żył szczęśliwie. Jednak tym, czego Bóg pragnie ponad wszystko, jest miłość- do Niego i pomiędzy ludźmi- nawet, gdy oznacza to przyjęcie cierpienia.

Jesteśmy wszczepieni w Chrystusa, w Jego śmierć i zmartwychwstanie, także w Jego zwycięstwo nad naszym cierpieniem. (3)

 

                Męka i zmartwychwstanie Chrystusa źródłem uzdrowienia człowieka

Kochający człowiek jest narażony na liczniejsze zranienia, niż ten, który nie kocha.

Kiedy cierpi człowiek, którego kochamy, jego troski stają się naszymi.

Wielu ludzi dopiero w cierpieniu ukazuje, co naprawdę myśli i czuje, co naprawdę ceni.

Przez swoje czyny Jezus ukazuje, że Jego miłość jest silniejsza niż zło i cierpienie, które to zło spowodowało, że jest rzeczywiście prawdziwą miłością.

Jezus ukazuje swoim zmartwychwstaniem, że celem miłości nie są cierpienia, ani nawet śmierć, która może się wydawać jej ostatecznym kresem. Celem miłości jest życie wieczne, które jest uczestnictwem w życiu samego Boga.

Dopóki nie przestaniemy bać się śmierci, dopóty nie przestaniemy bać się cierpienia, a co za tym idzie- nie będziemy w stanie kochać do końca.

Praźródłem krzyża jest życie wewnętrzne Trójcy Świętej. (4)ofiara to najbardziej radykalna forma oddania, poświecenia siebie dla dobra drugiej osoby, aż po swoją śmierć żeby on mógł żyć. Wewnętrzne życie Trójcy ma charakter wiecznej ofiary.

Mocą Boga jest moc miłości. Krzyż jej najradykalniejszym przejawem wobec cierpienia. Bóg wybiera drogę krzyża bo pragnie zwyciężyć zło u jego korzeni. U źródeł cierpienia spoczywa grzech pierworodny. (4)

Syn Boży musi przejść drogę krzyża, bo tylko na niej może objawić siebie, odkryć przed ludźmi najgłębszą prawdę o sobie, a tym samym dotknąć zwycięsko korzeni zła, rzucając światło na mroki ludzkiego cierpienia. To wrażliwość na mękę ludzi każe Mu wziąć ją na siebie. (4)