i dobro

 

 

 

8.Cierpienie jest po to, by było dobro, by ludzie sobie nawzajem pomagali.

„chrześcijanin ma nie tyle dywagować o cierpieniu, ile łagodzić je, zwalczać, pomagać innym naśladując Chrystusa „(1). Bóg wychodzi nam na spotkanie w biednych i chce, byśmy im pomagali, tworzyli relacje braterstwa.

Cierpienie to izolacja i bezsilność- my mamy pomóc cierpiącym je przezwyciężać. Solidarność z cierpiącymi, zauważenie ich, wsparcie. Pomaganie i pocieszanie, trwanie z nimi.

Cierpiący uczą nas co jest w życiu ważne.

Sposób, w jaki traktujemy cierpiącego, pozwala mu na zachowanie poczucia własnej godności lub je rujnuje. (3)Tylko miłość ma moc dźwignięcia drugiego z jego ciemności i dać mu siłę do znoszenia jego losu.

Cierpienie burzy społeczne podziały. (7)

Rozwój dzieł charytatywnych w Kościele. Kościół, doceniając duchową rolę cierpienia, wcale nie wspiera „cierpiętnictwa”, tylko aktywnie walczy ze złem cierpienia.

 

9.Wolność- konsekwencją jej jest możliwość cierpienia.

Bóg stwarzając człowieka i obdarzając go wolnością godzi się na to, że ludzie będą naruszali Jego prawa, będą więc zadawać cierpienia sobie nawzajem. Akceptowanie wolności jednych ludzi pociąga za sobą możliwość cierpienia innych, którym Bóg pomaga, współczuje, współcierpi, ale nie zmienia całej sytuacji.

„cierpienie, jakiego przysparzamy sobie z egoizmu, obojętności albo złośliwości, dużo trudniej znieść niż cierpienia zadawane nam przez naturę” (1)