Środa III tygodnia Adwentu Łk 7,19-23 Jan zapowiadał zupełnie innego Mesjasza niż Ten, którym objawiał się Jezus. Dlatego uczniowie Jana mogą czuć się zagubieni, nie wiedząc, co myśleć… Jezus jednak na ich pytanie odpowiada przytaczając słowa proroka Izajasza, które odnosiły się do czasów mesjańskich. A zatem dokonuje samo objawienia, jednak w taki sposób, aby Jego słuchacze, a także my dzisiaj, mogli sami sobie odpowiedzieć na pytanie o to KIM JEST JEZUS? Czy jest On rzeczywiście Mesjaszem, którego oczekuję?

Pojawia się tutaj zatem pytanie o mój obraz Boga. Jaki On jest? Kim jest mój Bóg?
Tym, który ma wiejadło w ręku i oczyści swój omłot: pszenicę zbierze do spichrza, a plewy spali w ogniu nieugaszonym”. (Mt 3,12; Ewangelia z II ndz adwentu w roku „A”)
Czy może tym, który przychodzi i uzdrawia mnie z moich dolegliwości, trosk, niepotrzebnych napięć i głosi Dobrą Nowinę o zbawieniu?

Jak nie zwątpić w Boga, który nie ingeruje w ludzkie wojny, pozwala na to, by ludzie się wzajemnie zabijali (eutanazja, aborcja) itd.?
Czy rzeczywiście ten Bóg jest miłosierny?

Ale przecież po drugiej stronie stoję ja, pojedynczy człowiek, z moją potrzebą bycia kochanym, z pragnieniem, aby mi przebaczono moje pomyłki, z doświadczeniem bólu zdrady i wszelkiego innego cierpienia…

A zatem, na jakiego Mesjasza oczekuję?