Chciałem powiedzieć dwa zdania odnośnie pewnych spraw. Chodzi mi o hmm... to, że czasami nie otrzymujemy łaski, o którą prosimy, albo przynajmniej tak się nam wydaje. Bywa, że dzieje się inaczej, niż tego oczekujemy albo po prostu myślimy, że Bóg nas nie słyszy, że nie chce nam pomóc, czasami przez to rezygnujemy. Myślę, że każdy z nas przechodził i jeszcze może nie raz przejdzie przez takie sytuacje. Trzeba pamiętać, że Bóg zawsze ma na względzie nasze dobro. To po pierwsze. Czasami prosimy o coś, co może wcale nie będzie dla nas dobre, np. dostanie się do jakiejś szkoły itp. Bóg wie jakie są następstwa różnych zdarzeń, jakie konsekwencje przyniesie dane wydarzenie. I jeśli miało by zdarzyć się coś złego, mielibyśmy ponieść szkodę, wtedy Bóg pokieruje nas inną drogą. A my, czyli ci, którzy nie znają tych konsekwencji i następstw, myślimy, że Bóg nas opuścił i nie chce nam pomóc. Nie należy się obrażać. Bóg nas słyszy i zależy Mu na nas, i właśnie dlatego czasami nie otrzymujemy tego, czego byśmy chcieli. Widocznie tak ma być, o tym trzeba pamiętać. Co jeszcze myślę - warto z tego powodu modlić się o to, by Jezus pomógł nam godzić się z Jego wolą.

No i po drugie - czasami na jakąś łaskę trzeba poczekać. Dlaczego? Może żeby zobaczyć, czy jesteśmy wytrwali. Wytrwałość jest bardzo ważna, nie można przestać się modlić po trzech dniach, bo łaska nie przyszła. Widocznie nam nie zależy, widocznie do końca nie wierzymy, skoro rezygnujemy. Trzeba modlić się do skutku. Pisałem kiedyś ile lat święta Monika modliła się o nawrócenie syna. Ile? 40! Słownie: czterdzieści. To jest wytrwałość! Ilu z nas potrafiło by tyle lat modlić się o łaskę, ilu by nie zwątpiło. Jezus obiecał: proście a otrzymacie, kołaczacie, a otworzą nam. I my musimy kołatać i kołatać, a Jezus nam otworzy. Co jeszcze Jezus powiedział w związku z tym kołataniem? Że już nawet nie dlatego, że rzeczywiście zasługujemy na tą łaskę, ale choćby przez wzgląd na natręctwo osoby, która kołacze. Czy dostrzegamy to? Choćby ze względu na to, że będziemy prosić i prosić, to otrzymamy. Jaka to jest dobroć? Nieskończona. Przytoczę fragment Ewangelii, który o tym mówi:

Dalej mówił do nich: „Ktoś z was, mając przyjaciela, pójdzie do niego o północy i powie mu: »Przyjacielu, użycz mi trzech chlebów, bo mój przyjaciel przybył do mnie z drogi, a nie mam co mu podać«. Lecz tamten odpowie z wewnątrz: »Nie naprzykrzaj mi się! Drzwi są już zamknięte i moje dzieci leżą ze mną w łóżku. Nie mogę wstać i dać tobie«. Mówię wam: Chociażby nie wstał i nie dał z tego powodu, że jest jego przyjacielem, to z powodu jego natręctwa wstanie i da mu, ile potrzebuje. I Ja wam powiadam: Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam. Każdy bowiem, kto prosi, otrzymuje; kto szuka, znajduje; a kołaczącemu otworzą. Jeżeli którego z was, ojców, syn poprosi o chleb, czy poda mu kamień? Lub też gdy prosi o jajko, czy poda mu skorpiona? Jeśli więc wy, choć źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, o ileż bardziej Ojciec z nieba da Ducha Świętego tym, którzy Go proszą”.

No i co jeszcze, poza tym, żeby sprawdzić naszą wytrwałość. Czasami chodzi o osiągnięcie jeszcze jakiegoś dobra. Popatrzmy, święta Monika modliła się 40 lat, ale jak w końcu jej syn się nawrócił, to tak zmienił swoje życie, że ogłoszono go świętym! Czasami nie otrzymujemy łaski od razu, bo modląc się dalej, czasami tkwiąc dalej w problemie, zbliżamy się jeszcze do Boga, wykonujemy jakieś dobro, nasza dusza jeszcze jakoś zyskuje. Jeśli to oczekiwanie na łaskę jest dłuższe, to widocznie ma to sens i sam czas oczekiwania też przyniesie nam łaski. Nie będzie to na pewno czas stracony. A Jezus cały czas jest z nami. No i właśnie w tym momencie chciałem także przytoczyć fragment proroctwa, które otrzymała moja siostra. Jeśli ktoś śledzi w miarę mojego bloga, to pamięta, że chodzi ona do egzorcysty. Prawdopodobnie od urodzenia ciągną się jej te problemy, więc teraz nie jest takie hop siup za jednym spotkaniem się uwolnić. Ale idzie ku dobremu, widzi efekty, ale chodzi jeszcze nadal na modlitwy. Modli się też za nią jakaś grupa modlitewna, to jest jakaś diakonia modlitwy, można się z nimi umówić na modlitwę wstawienniczą, jeśli ma się jakieś problemy. Mają też charyzmatyków, jeden z nich, cieszący się bardzo dobrą opinią, wiarygodny, jakiś kierownik tej nie wiem, diakonii czy grupy, nie wiem dokładnie, przekazał jej proroctwo, bo czasami się to zdarza. Siostra wyjątkowo pokazała mi treść tego proroctwa, bo wcześniej też dostała, ale zostawiła je tylko dla siebie, a to mi pokazała, z trudem mimo wszystko, bo uważa, że mogę z niego coś dla swojej duszy wyciągnąć, ale nikomu nie pozwalała pokazywać, ale na fragment publikacji się zgodziła, więc chcę ten jeden fragment też tutaj wstawić bo myślę, że jest to z pożytkiem dla każdego:

(...)Dlatego będę leczył twoje serce i zmieniał twoje życie, tylko  musisz Mi dać trochę czasu… Ponieważ musisz poznać Moją Miłość… Szukaj Jej i nie wątp w Jej bliskość. Ja cię nie opuszczę.

Chciałem właśnie na tym przykładzie, jakże przecież mi bliskim, pokazać, że czasami właśnie trzeba trochę poczekać. Jest w tym jednak zawsze jakiś cel i pożytek dla naszej duszy. Pamiętajmy, że Jezus jest Bogiem. On wie wszystko i wszystko może i ZAWSZE ma na celu nasze dobro. Jeśli coś nie przychodzi od razu - widocznie tak ma być. Tylko jedno ale - nigdy nie ustawajmy na modlitwie! Nigdy. Przywołuję jeszcze raz na pamięć postać świętej Moniki. Modlitwa nigdy nie zostaje bez skutku, choćby się nie działo to, czego oczekujemy, zawsze płyną z niej łaski. My nie zawsze je widzimy, ale możemy być pewni. A Jezus zawsze się nami zaopiekuje i udzieli nam łask, o które prosimy, których potrzebujemy. Choćby dla naszego natręctwa. A jeśli prosimy o coś, co jest wbrew Jego woli i może wydarzyć się z tego powodu jakieś zło, to na pewno pomoże nam się z tym pogodzić i uczyni coś, że po prostu będziemy wiedzieli, że tak ma nie być. Zaufajmy Mu. I pozwólmy się prowadzić, oddajmy swoje życie Jezusowi.

Dobranoc, pozdrawiam.