.... czyli trochę Wielkanocy, trochę zimy, trochę wiosny :)

Swięta Wielkanocne minęły nam bardzo spokojnie i rodzinnie. Triduum w naszej parafii. Udało nam sie być codziennie calą rodznką poza Wileką Sobotą - dla chlopaków to już jednak za późna pora. W Wielką Sobotę byliśmy razem tylko na święceniu pokarmów. Chłopcy przygotowali jajuszka do koszyka :)

Tego dnia w południe, w czasie święcenia pokarmów, jako jedna ze wspólnot parafialnych przez godzinę animowaliśmy czuwanie przy Bożym Grobie.

Ja troszkę wykazałam sie w kuchni :) To co najlepiej mi wyszło to makowiec. Piekłam pierwszy raz i wyszedł rewelacyjny. Żałuję, że żadnego zdjęcia nie zrobiłam :) Chociaz ono i tak niewiele by powedziało o tym jak smakował, a byl REWELACYJNY.

W niedzielę wszyscy zostaliśmy zaskoczeni ostatkami zimy. Całą niedzielę padało i tyle śniegu ile napadąło tego dnia, nie napadalo w żaden inny zimowy dzień. W poniedziałek wielkanocny wyszliśmy na dwór by troszkę z tych śniegowych ostatków skorzystać :) Chłopcy i duzi i mali tarzali się w sniegu. Ja, mimo wielu pokus nie próbowałam z obawy przed tym, że gdybym w taki śnieg siadła to w moim obecnym stanie, już bym nie wstała i musiała czekać aż wszystko stopnieje ;)

Tymczasem od kilkunastu już dni cieszymy sie tym, że wiosna zawitała do nas na dobre. Jest ciepło, przyjemnie. W końcu nie trzeba zakładać tylu warstw ubrań i wyjście z chłopakami na spacer jest o wiele łatwiejsze :) To kilka zdjęć z naszego pierwszego wspólnego wiosennego spacerku, wśród nich w końcu jakieś moje brzuszkowe zdjęcie :)

Jak widac Staś rozpoczął sezon rowerowy, Andrzejek też - codziennie rowerem do pracy jeżdzi. na razie ma szczeście bo nie pada :) Ciekawe co zrobi gdy deszcz spadnie? Nasze auto niedysponowane - czekało cierpliwie na nowe opony, po kolejnej przygodzie z kapciem, a teraz, po tym jak nowe opony przyjechały czeka w warsztacie na ich zmianę. Co do Stasia to nie ma mowy o tym by wsiadl na rower biegowy. Mądry chłopak przyuważył, że jednak więszość ludzi porusza się na rowerach z pedałami a nie bez, więc on też będzie teraz jeździł wyłącznie takim rowerem.

Pozdrawiamy Was serdecznie i dziękujemy za cieprliwe oczekiwanie na kolejne wpisy. Niech Wam tej cierpliwości nigdy nie zabraknie :)