Wraca do mnie jedno zdanie przejętego do głębi człowieka. Przejętego ostatnim gestem umierającego. Zdanie które znaczy: "Kochał mnie. Pamiętał o mnie. Był ojcem, choć przecież naprawdę nim nie był."

I jakoś mi się łączy z szeptem czterolatki przejętej tym, że w obcym domu jest jej zdjęcie. Niespodziewane dotknięcie miłości. Skarb.

Wskazówka?