"Nie umiem jeździć na rowerze. Ale widziałem jak wygląda rower. Pokazywano mi kiedyś, teoretycznie, jak się jeździ.
Skoro trzeba mogę jechać. Nie dam się zabić."

Na oko wygląda absurdalnie. Ale działa. Jeśli trzeba wsiada się na rower i jedzie. Warunki są w zasadzie dwa. Po pierwsze, trzeba żelastwo leżące przy drodze rozpoznać jako rower. Po drugie: sytuacja musi być alarmowa. Bo w nie-alarmowej przecież naprawdę NIE UMIESZ na tym jeździć i nie upadłeś na głowę.

Zwyczajnie musisz. Jak można 'nie umieć', skoro trzeba umieć?

 

Fragment listu:

Każde czyjeś słowo mogło być ważne. Niekoniecznie wypowiedziane do mnie. Mogło być wskazówką wbudowaną na całe życie. Ja dalej wałkuję pojedyncze słowa i zdania. I na ich podstawie wprowadzam korekty. Zapamiętuję każdą nowość i dobudowuję do układanki. Na takich zdaniach zbudowałam swój świat. Na książkach. Na doświadczeniach innych. 'Nie w ten sposób - to nie daje efektu, jest nieadekwatne. Inaczej. Jakkolwiek ale inaczej.' Na doświadczeniach swoich w końcu...

Jedno przypadkowe zdanie może mi uporządkować kawał świata. Ja nie mogę sobie pozwalać na gubienie zdań! Zdania są bardzo ważne!!!