Uśmiechnij się - usłyszała kobieta w żałobie - Bóg jest z Tobą.
Uśmiechnij się - usłyszał człowiek chory - Cierpienie jest łaską.
Uśmiechnij się - za bardzo myślisz o sobie - Człowieku poniżony.

Uśmiechnij się - jesteś w ukrytej kamerze :-)

A zupełnie poważnie - zgadzam się, że można żyć w postawie cierpiętnictwa. I że czasem przydałoby się więcej uśmiechu. Ale też czasem żądanie uśmiechu jest okrucieństwem. Czasem nawet domaganie się opanowania - właściwe naszej kulturze - jest nieludzkie. Ból trzeba przeżyć. I dziękować Bogu za ludzi, którzy chcą być obok wtedy, gdy z ust wyrywa się płacz czy krzyk. Bez słów.

***

Szczęście to nie jest radość. Szczęście to pokój i miłość. Szczęście jest głębiej niż burza emocji. Kiedyś usłyszałam: nie możesz byc szczęśliwa. Cóż - byłam. Czy teraz jestem? W tej chwili chyba połowicznie. Zbyt wiele jest we mnie niepokoju. Ale też burza nie sięgnęła dna. Co najwyżej je polizała...

Co nie znaczy, że mam ochotę się uśmiechać :-)

Jest czas rodzenia i czas umierania,
czas burzenia i czas budowania,
czas płaczu i czas śmiechu,
czas zawodzenia i czas pląsów,
czas szukania i czas tracenia,
czas zachowania i czas wyrzucania,
czas rozdzierania i czas zszywania,
czas milczenia i czas mówienia,
czas miłowania i czas nienawiści,
czas wojny i czas pokoju.