"A wzywał Jabes Boga Izraelowego, mówiąc: Obyś skutecznie mi błogosławił i rozszerzył granice moje, a ręka Twoja była ze mną, i obyś zachował mnie od złego, a utrapienie moje się skończyło! I sprawił Bóg to, o co on prosił." 1 Krn 4, 10
"Kobiety mają swoje wewnętrzne, tajemnicze życie i mogą popełniać czyny niezrozumiałe dla mężczyzn. ” Arthur Conan Doyle I ta inność jest cudowna i wystarczy się nią delektować i zycie staje sie piękniejsze.
Gertruda von le Fort: Są kwiaty, które kwitną tylko na pustyni, gwiazdy, które widać tylko na obrzeżu miasta. Są doświadczenia Boskiej miłości, którymi jesteśmy obdarowani tylko w wielkim opuszczeniu, na krawędzi zwątpienia.
„Pokora jest pochodnią, przy której widzimy jasno swoje niedoskonałości. ” św. Jan Maria Vianney
te dzisiejsze słowa listu Jakubowego , z jednej strony karcą z drugiej zachęcają do lepszego życia. Więc do lepszego i fajnego życia, które trwa.
Czytanie z Księgi proroka Izajasza Iz 43,18–19.21–22.24b–25 To mówi Pan: „Nie wspominajcie wydarzeń minionych, nie roztrząsajcie w myśli dawnych rzeczy. Oto Ja dokonuję rzeczy nowej: pojawia się właśnie. Czyż jej nie poznajecie? Otworzę też drogę na pustyni, ścieżyny na pustkowiu. Lud ten, który sobie utworzyłem, opowiadać będzie moją chwałę. Lecz ty, Jakubie, nie wzywałeś Mnie, bo się Mną znudziłeś, Izraelu. Raczej Mi przykrość zadałeś twoimi grzechami, występkami twoimi Mnie zamęczasz. Ja, właśnie Ja przekreślam twe przestępstwa i nie wspominam twych grzechów”. Tak po ludzku trudno to zrobić:-) Ale z Najwyższym, wszystko się udaje, chociaż to nie są łatwe drogi. Pan Bóg stwarza przed nami nowe perspektywy, tylko my musimy byc uważni, zauważyc je i rozważnie i z mądrością stapać po nich, zbierając to co najlepsze dla nas. Nie można ogladać się za siebie, nie można pielęgnować zaszłości. Ale trzeba patrzeć z optymizmem na to co przed nami, mimo że niewiadome.
Po pietnastu latach na nowo odkrywam teatr. Wczorajszy babski wieczór na Słowniku Chazarskim, dzieci Snów, był wspaniałym przezyciem. Mogłam na nowo odkryć kolejną świątynię ducha , która ubogaca moje wnetrzne oraz intelekt. Jako że w przedstawieniu wybieramy ścieżkę, którą bedziemy oglądać więc myśmy byli w grupie mieszanej zwanej Łowcami snów. Oprócz przeżyć artystycznych, można było zobaczyc teatr od wewnątrz poprzez przemieszczanie sie pomiędzy róznymi miejscami teatru, które tak normalnie nie są do zobaczenia. Były momentu że bylismy zarówno widzami jak i aktorami, ponieważ ogladając spektakl po pewnym czasie okazało się że na moment też jesteśmy oglądani. Piękny czas, można wiele cennych słów zachować do przemyślenia swoich własnych spraw. Stwierdziłyśmy że trzeba się jeszcze wybrac na ścieżkę żeńską. Czasami warto uciec w świat teatru aby zobaczyć coś innego, aby także zatrzymać się na chwile, albo usłyszeć np słowa" kobiety chazarskie składały chustkę do momentu kiedy ta mogła sie składać i to też była modlitwa" <iframe width="560" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/XF8Ct2T0Xu0" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>
Dzisiaj po raz kolejny doświadczyłam że dobro rodzi dobro. Czasami, decyzje które podejmujemy, wiedząc w sercu że tak jest najlepiej bo zachowamy równowagę na wszystkich płaszczyznach naszego człowieczeństwa, jednak tak normalnie patrząc wydaje sie nam to czymś tragicznym, uruchamiają cykl wydarzeń, o których nie śniło sie nam w najspanialszych snach. Włąsnie takie doświadczenia osmielają mnie do podejmowania wielu odważnych decyzji, których nigdy wcześniej bym nie podjęła:). Nawet w tych naprawdę przyziemnych sprawach. Właśnie wczoraj spełniło sie jedno z moich marzeń kupiła do domu wielką trzymetrową kanapę z wieloma poduszkami. i stwierdzam, że człowiekowi tak nie wiele do szczęścia potrzeba.
"Jesteśmy bowiem Jego dziełem, stworzeni w Chrystusie Jezusie dla dobrych czynów, które Bóg z góry przygotował, abyśmy je pełnili" Łk. 9, 9-10
