Oto garść takich sobie myśli , pewnie tak bardzo niemodnych i "niedzisiejszych" jak ja sama... Całość nazwałam po prostu : W przyjaźni

Dar

   Jeśli  chcesz być przyjacielem… wiedz, że dobry przyjaciel to dar od Boga. Każdą chwilę, którą dane ci było przeżyć z twym przyjacielem, traktuj jak najpiękniejszy prezent, którego mogłeś przecież nie dostać… Nie zapominaj również, że ty sam też masz być darem…
 

 

Pomoc


       Jeśli  chcesz być przyjacielem…    trzeba ci wiedzieć jak pomagać.  Nie możesz wtedy się bać siebie,  ani jego… Nie możesz lękać się odczuć, pragnień, zachowań…  Przyjmij je jak dzieci, które są czasem nieprzewidywalne a przecież szczere i prawdziwe… Nie musisz znać tajników psychologii, wystarczy ci sama miłość. Tylko pozwól się jej prowadzić…
Wejdź na szczyt  radości z twoim      przyjacielem! Ciesz się jego szczęściem!  Otaczaj  się blaskiem jego małych i wielkich sukcesów! Przede wszystkim jednak, miej odwagę zejść z nim w otchłań smutku… cierpienia… ciemności… nawet jeśli zahaczają o rozpacz… Nawet jeśli  do końca tego nie rozumiesz…  Właśnie wtedy bądź najbliżej jak tylko się da. Nie musisz nic mówić, tylko bądź sercem, duszą , ciałem…
I … nie oczekuj wdzięczności… Ona sama przyjdzie … kiedyś …Jeśli nie  w pełnym miłości i łez wdzięczności spojrzeniu Twego przyjaciela, to w wieczności…
 

  Poważne decyzje


   Jeśli  chcesz być przyjacielem…  nie możesz utrudniać podejmowania ważnych decyzji. Zwłaszcza tych najtrudniejszych… Uszanuj pragnienia, potrzeby,  wolę swojego przyjaciela! Nie tłamś  jego wolności sobą! Nie mów: „Nie rób tego, bo ja…” albo „Zrób tamto, bo ja…” Twoje „ja” nie ma tu nic do roboty!  Pozwól swemu przyjacielowi na samodzielne stawianie kroków… Jak kochająca matka pozwala uczyć się dziecku chodzić, choć wie, że może upaść, ale zawsze gotowa je chwycić kochającymi ramionami.