Maryja usłyszała:

"Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus" (Łk 1, 31 ).

Przyjęła taki właśnie Boży plan dla swojego życia, zaakceptowała go, choć pewnie w tamtej chwili wiele było w niej wątpliwości i lęku. O tym Ewangelista już nie wspomina.

Co czuje kobieta, dowiadując się, że w jej ciele pojawiło się nowe życie? Pewnie różne rzeczy. Radość i euforię, szczególnie, jeśli tak długo czekała na ten dzień. Paraliżujący strach, jeśli się tego nie spodziewała, jeśli komplikują się jej plany życiowe. Niezależnie od tych emocji, u większości kobiet pojawia się całkiem naturalna myśl, że dziecko za ok. 40 tygodni będzie już na świecie, że termin porodu wypadnie w takim a takim miesiącu.

"Poczniesz i porodzisz". Gdyby dla wszystkich było to takie proste i oczywiste! Co roku w Polsce ponad 40 tys. kobiet dowiaduje się o poczęciu, które nie zakończy się szczęśliwym porodem. Ich dzieci odejdą w 5, 10, 12, 22, 30 tygodniu ciąży. Czasem urodzą się zbyt wcześnie, aby przeżyć. Czasem w 38-39 tygodniu bezproblemowej ciąży zdrowe dziecko umiera wskutek odklejenia się łożyska.

O tych dzieciach chcemy szczególnie mówić w październiku. Chcemy  upomnieć się o to, by o nich pamiętano, by nie były uważane za "pojedyncze incydenty", "wypadki przy pracy", "pomyłki natury". Rodzin dotkniętych utratą dziecka jest więcej, niż mogłoby się zdawać.

Maryjo, Matko naszego Pana, upraszaj dla kobiet oczekujących dziecka łaskę szczęśliwego porodu, rodziców doświadczających śmierci dzieci otocz swoją macierzyńską opieką, a ich dzieci przygarnij do siebie, aby dzięki Tobie mogły doświadczyć tej miłości, której nie mogli im ofiarować ich ziemscy rodzice. Spraw, abyśmy umieli i chcieli żyć tak, żeby spotkać się z naszymi dziećmi w wieczności, gdzie śmierci już nie będzie, gdzie będziemy mogli nadrobić stracony na ziemi wspólny czas.