Bardzo ciekawy wywiad. Rzeczywiście, zło ma wielką siłę rażenia, dobro jest skromniejsze, uwaga nie zawsze na nim się koncentruje.

Gazeta Wyborcza rozpoczęła nową akcję społeczną. Chcę wierzyć, że to nie tylko po to, żeby powiedzieć z naciskiem: "Jest źle, jest fatalnie", ale właśnie żeby z tego wynikło jakieś dobro. Co komu przyjdzie ze stwierdzenia, że do badań i zabiegów są kilometrowe kolejki, że porody odbiera się taśmowo, że lekarze poddają się rutynie?

Wśród artykułów dotąd opublikowanych w ramach akcji, moją uwagę zwrócił tekst "Niech poroni w domu". Wojewódzki konsultant ds. ginekologii mówi tam przypadku kobiety, którą wypisano ze szpitala z podejrzeniem martwej ciąży, zamiast zaczekać na samoistne poronienie lub (po potwierdzeniu diagnozy) indukować poród:

Tu nie złamano prawa. W Anglii panią Monikę potraktowano by pewnie tak samo. Ale to nie znaczy, że postąpiono właściwie. Stoję na stanowisku, że jeśli w szpitalu stwierdzimy, że płód jest martwy, to lepiej poczekać z wypisem pacjentki, aż się dokona poronienie. Tylko i wyłącznie ze względu na jej komfort i subiektywne poczucie bezpieczeństwa. Bo to nieludzkie wypisywać ze szpitala kobietę, która właśnie traci trzecią ciążę. W tym przypadku należało wyjść poza rutynę.

Myślę, że póki mamy lekarzy, którzy w pacjencie widzą człowieka i są w stanie wyjść poza ramy rutyniarstwa, żeby zapewnić pacjentowi w miarę komfortowe przejście przez sytuację choroby, śmierci, straty - nie jest z nami tak źle. Oby tylko takich lekarzy było jak najwięcej. Zmiana perspektywy nic nie kosztuje.