Umiłowana, czyli kobieta z klasą
dodane 2016-10-27 11:28
Jesteś kobietą. Stań więc przed lustrem i zobacz: kogo widzisz? Odpowiesz mi: siebie - i bardzo dobrze. Zatrzymaj się nad tym.
Najlepiej weź kartkę i napisz coś o sobie, swoich oczach, włosach, ustach, nogach, rękach. Opisz je, jakbyś opisywała to komuś niewidomemu. Nie angażuj się emocjonalnie w to, ale napisz jak sprawozdanie. Np.: mam niebieskie oczy, za duży nos i żółte zęby albo mam kręcone włosy. Następnie napisz, proszę, co chciałabyś poprawić. Dziewięćdziesiąt procent dziewczyn/kobiet chce poprawy włosów, brzucha, piersi i nosa. Napisz, co ci się nie podoba. A teraz chcę ci pokazać, co o tobie mówi Bóg. Otwórz sobie Pieśń nad pieśniami. To księga miłości, więc jej język jest dość specyficzny, powiedziałabym wręcz wyjątkowy.
"Powstań, przyjaciółko ma,
piękna ma, i pójdź!
ukaż mi swą twarz,
daj mi usłyszeć swój głos
Bo słodki jest głos twój,
i twarz pełna wdzięku."
(Pnp 2,13-14)
A teraz najlepszy tekst. Wyobraź sobie Jezusa, który patrzy na ciebie zachwycony i mówi do ciebie:
"O jak piękna jesteś, przyjaciółko moja,
jakże piękna!
Oczy twe jak gołębice
za twoją zasłoną.
Włosy twe jako stado kóz
falujące na górach Gileadu.
Zęby twe jak stado owiec strzyżonych,
gdy wychodzą z kąpieli:
każda z nich ma bliźniaczą,
nie brak żadnej.
Jak wstążeczka purpury wargi twe
i usta twe pełne wdzięku.
Jak okrawek granatu skroń twoja
za twoją zasłoną.
Szyja twoja jak wieża Dawida,
warownia zbudowana;
tysiąc tarcz na niej zawieszono,
wszystką broń walecznych.
Piersi twe jak dwoje koźląt,
bliźniąt gazeli,
co pasą się pośród lilii.
Nim wiatr wieczorny powieje
i znikną cienie,
pójdę ku górze mirry,
ku pagórkowi kadzidła."
(Pnp 4,1-6)
Bóg się całkowicie tobą zachwyca. Wypisz sobie te słowa w miejscu, gdzie często pada twój wzrok, by te słowa i potęga miłości Boga mogły cię przemieniać.
