Jezus zstępuje w wody Jordanu. Jest to rzeka graniczna pomiędzy pustynią, w tradycji wiary Izraela, pustynią wyzwolenia z Egiptu i Ziemią Obiecaną, ziemią która ma być przestrzenią życia dla tych którzy uszli z życiem z Egiptu, zbawieni przez Boga. Do tej granicznej rzeki, która przypomina o początkach Izraela, o początkach stawania się ludem na Synaju i o początkach jego osiedlenia zstępuje Jezus. Stoi tam już Jan Chrzciciel nawołując do powrotu do początków. Nogi Jezusa dotykają dna tej rzeki i to dno przypomina dno ludzkiego losu, ponieważ przed Janem stoją ludzie wyznając swoje grzechy w nurtach Jordanu. Człowiek jest zatem tak ważny, że Jezus nie obawia się o swoją reputację, stając w długim szeregu tych, których przygniata wina zdobywa się na odwagę aby być z nimi solidarnym. Jan mówi mu wyraźnie, że nie tu jest jego miejsce, że to on od Jezusa potrzebuje obmycia z win, a nie odwrotnie, ale Jezus nie opuszcza rzeki, nie wycofuje się, jest z innymi, którzy tego potrzebują. Odpowiada Janowi: Musimy wypełnić całą sprawiedliwość. Co to jest sprawiedliwość, kiedy niewinny stoi w szeregu z winowajcami? Jest to sprawiedliwość w tradycji wiary Izraela, która nie jest sprawiedliwością między ludźmi, że każdy dostaje to, co mu się należy. Sprawiedliwość u Boga polega na tym, że Bóg przebacza, gdy ktoś uginając się pod ciężarem win chce być uwolniony. I to jest sprawiedliwe u Boga, dlatego Jezus nie wycofuje się z nurtów Jordanu mimo, że nie jest tam jego miejsce sam w sobie. Miłość do człowieka solidarna, która nie oznacza pochwały grzechu, ale oznacza podanie ręki, aby wyjść razem z tej rzeki uwolnionymi. To jest jego misja ponieważ to jest początek jego drogi. Ten gest jest programowy. To program całej misji Jezusa stoi w szeregu z grzesznikami i nie można Go od nich odróżnić, ale głos Boga na jego temat pozwoli wszystkim poznać kim On jest: To jest mój Syn umiłowany – słyszmy – w którym mam upodobanie. To człowiek który podoba się Bogu, a jemu podobają się Ci, którzy są sprawiedliwi w oczach Boga, to znaczy, solidarni z tymi, którzy potrzebują wyzwolenia.