Czym właściwie jest błogosławieństwo? Jak się ono przejawia? Jak można je odróżnić od „szczęścia”? Jak błogosławieństwo objawia się na co dzień?

Zasadnicze jego znaczenie brzmi, że: ktoś jest obdarzony pełnią zbawczej mocy. W kategorii błogosławieństwa chodzi pierwotnie o samodzielnie działającą, przenośną, zbawczą moc, która jest przeciwieństwem niszczycielskiej siły przekleństwa. Moc błogosławieństwa przekazują odnośne słowa i nałożenie rąk. Praformą biblijnego błogosławieństwa jest obietnica Jahwe dana Izaakowi: „Ja będę z tobą, będę ci błogosławił” (Rdz 26, 3).

(... )

Przy Bożym błogosławieństwie chodzi właściwie o obecność Boga. Gdzie jest Bóg, tam jest zbawienie, pokój – shalom. Kiedy Bóg stał się Człowiekiem, zmieniła się jakość Jego obecności: Odtąd Jezus Chrystus jest Bogiem wśród nas, Bogiem z nami, Emanuelem. „Ja będę z tobą” – brzmi zapewnienie od 2000 lat: W Jezusie Bóg jest nam całkiem bliski przez swojego Świętego Ducha.

(... )

Błogosławieństwo jest przyzwoleniem, zgodą Boga na styl mojego życia. Przyzwolenie to realizuje się wszędzie tam, gdzie ja żyję zgodnie z Jego wolą. Jeżeli w mym życiu otwieram się na Boga, wówczas w wierze mogę być pewny, że mam także Jego zgodę na to, co czynię.

(… )

Rdz 12, 2: „Będę ci błogosławił i twoje imię rozsławię: staniesz się błogosławieństwem”. Istotnie, nikt nie przyjmuje błogosławieństwa wyłącznie dla siebie, na swój osobisty użytek.

Szczęście jest korzystnym układem losu.

(… )

Przeciwieństwem błogosławieństwa jest przekleństwo. Gdy Bóg przez Mojżesza dawał ludowi Izraela Przykazania, mówił: „Widzicie, ja kładę dziś przed wami błogosławieństwo i przekleństwo” (Pwt 11, 26). Żyć w harmonii z wolą Boga – przestrzegać Jego Przykazań – oznacza błogosławieństwo. Ten, kto wolę Bożą znieważa, a Jego Przykazania ignoruje, ten nie może liczyć na obecność Boga w swym życiu.

Na koniec krótkie pytanie i zwięzła na nie odpowiedź: jak dostąpię Bożego błogosławieństwa?

Ustawiając się pod Bożym błogosławieństwem – czyniąc Jego wolę.

Zapis powyższych refleksji niech zamknie modlitwa z IV wieku, a więc znana na długo przed wielkimi rozłamami chrześcijaństwa. Jest to błogosławieństwo na wskroś ekumeniczne:

Pan niech będzie przed tobą,

aby ukazywać ci właściwą drogę,

aby zamknąć cię w ramionach

i cię osłaniać.

Pan niech będzie za tobą,

aby cię strzec

przed zasadzkami złych ludzi.

Pan niech będzie pod tobą,

aby przechwycić cię,

gdy upadasz

i wyswobodzić cię z sideł.

Pan niech będzie w tobie,

aby cię pocieszyć,

gdy jesteś smutny.

Pan niech będzie wokół ciebie,

aby cię bronić,

kiedy inni cię napadają.

Pan niech będzie nad tobą,

aby cię błogosławić.

I tak niech cię błogosławi dobry Bóg

Ojciec i Syn, i Duch Święty.

Amen.

ks. Alfons Skowronek

Niekończące się błogosławieństwo