1. Najbardziej brak akceptacji własnej osoby zarzucają ludzie, którzy sami mają duży problem z zaakceptowaniem drugiego człowiek, przyjęciem go takiego, jakim naprawdę jest. Zwłaszcza gdy jest w jakikolwiek sposób niewygodny.

2. Niecierpliwość jest z diabła. Każdy okruch niecierpliwości, jaki pojawia się w sercu, umyśle i działaniu człowieka, wynika z jego upadłej natury, skażonej grzechem pierworodnym, z jego słabości, z diabła. Każdy moment, gdy człowiek decyduje się na cierpliwość, to natchnienie Ducha Świętego.

3. Łatwo jest mówić czy pisać o wzniosłych sprawach duszy, o Bogu. Dużo trudniej jest wziąć odpowiedzialność za to, co się powiedziało czy napisało i uznać, że to słowo musi też obowiązywać wypowiadającego bądź piszącego. Trudno jest żyć tym, co się głosi i rzadko kto to czyni. A ludzkie usprawiedliwienie do tego, by nie zmieniać swojego postępowania czy działania, zawsze się znajdzie. I to czasem nawet w słowach Jezusa.

4. Święci to ludzie konkretu. Czyżbym znała jednego świętego (konkretnego) księdza?

5. Owoc bardzo gorzki (związany z usunięciem) Zadziwiająca właściwość owocu:  im bardziej mnie on dotyczy, tym intensywniejszy ma smak - w zależności od sprawy: słodki bądź gorzki.

6. Do jednego nie da się zmusić człowieka - do przyjęcia, że w drugim człowieku jest dobro i życzliwość. A gdy jeszcze poprzednie doświadczenia z ludźmi są trudne i raniące, wówczas zmiana sposobu postrzegania drugiego człowieka i relacji jest niemożliwa - po ludzku.

7. Powoli, bardzo powoli, uczę się cierpliwości i milczenia. Moje słowa naprawdę słuchane i ważne są dla kilku osób - więc naprawdę odpuszczenie sobie mówienia i tłumaczenia i wejście w milczenie daje dużo pokoju serca i mniej niepokoju umysłu ;)

Dziękuję Ci, Boże, za Psalmy (zespół LUMEN) - bez nich byłoby dużo trudniej.

8. Jeśli ktoś chce sprawdzić, na ile postąpił w miłości bliźniego, jeśli chce wypróbować swoje chrześcijaństwo - niech przyjmie do swojego domu starszą osobę - od razu wyjdzie małoduszność, egoizm, nieumiejętność rozmawiania i rozumienia drugiego człowieka - wyjdzie - i będzie miejsce dla Jezusa.