Czasem w życiu się z nią spotykam: fałszywa troska o mnie i o moje zbawienie. Jedyna rada, to wysłuchać "dobrych" rad, ale w żaden sposób nie bronić się, ani nie zabiegać o zrozumienie.

Po czym poznaję, że dana troska jest fałszywa? Bo niepokoju i lęku, który budzi się w moim sercu, i po rozwalonym myśleniu i działaniu.

Prawdziwa troska daje siłę i chęć do działania - i, co najważniejsze - rodzi pokój w sercu, a nie zamęt.

Prawdziwa troska pozostawia mnie w wolności; fałszywa - przymusza, nie daje marginesu swobody.

Obym i ja nigdy nie zapomniała o szanowaniu wolności drugiego człowieka...