Abba zadźwięczała w słuchawkach
i od razu znalazłam się
w dzwonach śpiewająco
na scenie

Prawie w podskokach
przemierzyłam beatlesowskie pasy
i taneczną duszą
z wyostrzeniem chwytałam detale
zachwycające swoją zwyczajnością:

Owijające się o wszystko, co stoi, szyszki chmielu
I wielkie krople ciepłego
jesiennego deszczu
którym pozwalałam swobodnie spadać na moją twarz
a one nie potrzebowały zachęty

I tak droga z pracy
zamieniła się w deszczową piosenkę.