XXII Niedziela Zwykła – 28.08.11  

Służba Bogu i bliźniemu jest niby łatwa. Niby wszystko jest takie proste i… Mamy bardzo dużo różnych zdań, ale większość będzie twierdzić, że wszystko jest łatwe. No bo jest łatwe z jednej strony. Z jednego punktu widzenia jest łatwo, ale jednak nie jest tak zawsze.

Zacznijmy więc analizowanie służby. Bo przed przejściem do służby Bogu, a później i bliźniemu, musimy zastanowić się chwilę nad służbą.

Służba kojarzy się nam zapewne z usługiwaniem komuś. Skojarzenie jest dobre. Ale służba to nie tylko usługiwanie. Bo usługiwanie owszem, ale w nieco innym znaczeniu, bo raczej chyba pomoc i bezinteresowne dawanie czegoś lub jakieś usługi komuś. Jednak służba w naszym wypadku to też głoszenie. Głoszenie Ewangelii, Przykazań... Można trochę wymieniać, ale najważniejsze jest głoszenie jako głoszenie. Nie chodzi mi o głoszenie dla samego głoszenia, ale głoszenie dla dobra innych. Wtedy jest to wielki dar i wielka pomoc. Coś uczynione dla bliźniego.

Przykładów nigdy nie można szukać daleko. Głosić możemy np. w internecie (komentarze codzienne i niedzielne do Ewangelii, blogi, strony internetowe, profile społecznościowe itd.), telewizji (programy z rozważaniami do treści Pisma Świętego, programy z rozważaniem niedzielnej Ewangelii), prasie czy w środowisku, w którym żyjemy na co dzień (praca, szkoła, parafia, blok itd.). Możliwości w dzisiejszych czasach mamy nadzwyczaj dużo. A jeszcze nie potrafię wymienić wszystkiego, a i tak na pierwszy rzut oka widać, że można bardzo dużo. Ale czy bliźniemu można pomagać też w inny sposób? Tak. Możemy np. przez dobre uczynki.

Służba Bogu. Bogu mogę służyć codziennie. Przez… służbę bliźniemu. To też sposób służby Bogu, bo Jezus mówi, że „co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili” (Mt 25,40).

Służmy więc codziennie Bogu i bliźniemu. Szukajmy Woli Pana i dążmy do celu naszej wędrówki – Królestwa Niebieskiego!