Wtorek, 19.07.11

Wysławiajmy Pana!

Dzisiejsze I czytanie z Księgi Wyjścia opisuje przejście Izraelitów przez Morze Czerwone.

Bóg przeprowadza Naród Wybrany przez Morze Czerwone. Bóg wyprowadza Izraelitów, którzy stracili wiarę, że może być lepiej i nie dosięgnie Ich faraon. Izraelici nie wierzyli, stracili już nadzieję. Nadzieję, która jest ważna w życiu człowieka. Nie mieli nadziei i nie mogli uwierzyć w poprawę sytuacji.

Gdy człowiek traci nadzieję, pojawia się lęk. Gdy człowiek nie wierzy, że może być lepiej to zaczyna się bać. Boi się i nie może uwierzyć, że będzie inaczej. Człowiek, który stracił nadzieję, myśli że jest tylko jeden scenariusz. Myśli, że wszystko potoczy się tak i tak. Nie może być inaczej. Zapomina o wszystkim i myśli tylko o tym. Różnego typu pocieszenia mało dają, bo taki człowiek nie widzi nic poza wyjściem a. Nie istnieje b i c. Wydarzenia mogą potoczyć się tylko tak i tak. Potem często się dziwi, bo nie a, ale b lub c.

Człowiek czasami zapomina, że zawsze czuwa nad nim Bóg. Czasami wydaje się nam, że nasza wola jest najsłuszniejsza. Bóg czasami ma inne plany.

Człowiekowi wydaje się, że jego wola jest dobra. Zapomina o Bożych planach. Zapomina o Bożej Woli.

Bóg wie co jest dla nas najlepsze. Ufajmy zawsze Bożej Woli. Pomimo, że niektóre Boże plany dot. nas są dla nas niezrozumiałe i dziwne. Bóg zawsze wie, co jest dla nas najlepsze. „Bądź Wola Twoja!”.

„Kto pełni wolę Ojca mojego, który jest w niebie, ten Mi jest bratem, siostrą i matką”.